Γλωσσάρι

>>>

Η προεπιλεγμένη Python εντολή του interactive shell. Συχνά εμφανίζεται για παραδείγματα κώδικα που μπορούν να εκτελεστούν διαδραστικά στον interpreter.

...

Μπορεί να αναφέρεται σε:

  • Η προεπιλεγμένη Python εντολή του interactive shell κατά την εισαγωγή του κώδικα για ένα μπλοκ κώδικα με εσοχή, όταν βρίσκεται μέσα σε ένα ζεύγος ταιριασμένων αριστερών και δεξιών delimiters (παρενθέσεις, αγκύλες, άγκιστρα ή τριπλά εισαγωγικά), ή μετά τον καθορισμό ενός decorator.

  • Η ενσωματωμένη σταθερά Ellipsis.

αφηρημένη βασική κλάση

Οι αφηρημένες βασικές κλάσεις συμπληρώνουν το duck-typing παρέχοντας έναν τρόπο ορισμού interfaces όταν άλλες τεχνικές όπως η hasattr() θα ήταν αδέξιες ή ανεπαίσθητα λανθασμένες (για παράδειγμα με magic methods). Τα ABC (abstract base class) εισάγουν εικονικές υποκλάσεις, οι οποίες είναι κλάσεις που δεν κληρονομούνται από μια κλάση, αλλά εξακολουθούν να αναγνωρίζονται από το isinstance() και από το issubclass()” βλ. την τεκμηρίωση του module abc. Η Python διαθέτει πολλά ενσωματωμένα ABC για δομές δεδομένων (στο module collections.abc), αριθμούς (στο module numbers), ροές (στο module μονάδα io), εισαγωγή finders και loaders (στο module importlib.abc). Μπορείτε να δημιουργήσετε τα δικά σας ABC με το module abc.

annotation

Μια ετικέτα που σχετίζεται με μια μεταβλητή, ένα χαρακτηριστικό κλάσης ή μια παράμετρος συνάρτησης ή τιμή που επιστρέφεται, που χρησιμοποιείται κατά σύμβαση ως type hint.

Δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στα annotations των τοπικών μεταβλητών κατά το χρόνο εκτέλεσης, αλλά τα annotations των global μεταβλητών, των χαρακτηριστικών κλάσης και των συναρτήσεων αποθηκεύονται στο ειδικό χαρακτηριστικό __annotations__ των modules, των κλάσεων και των συναρτήσεων, αντίστοιχα.

Βλ. variable annotation, function annotation, PEP 484 και PEP 526, τα οποία περιγράφουν την λειτουργικότητα. Επίσης βλ. Annotations Best Practices για τις βέλτιστες πρακτικές δουλεύοντας με annotations.

όρισμα

Μια τιμή μεταβιβάζεται σε μία function (ή method) κατά την κλήση της συνάρτησης. Υπάρχουν δύο είδη ορισμάτων:

  • keyword argument: ένα όρισμα πριν από ένα αναγνωριστικό (π.χ. name=) σε μια κλήση συνάρτησης ή περνώντας το ως τιμή σε ένα λεξικό πριν από **. Για παράδειγμα, το 3 και το 5 αποτελούν ορίσματα λέξεων-κλειδιών στις ακόλουθες κλήσεις προς complex():

    complex(real=3, imag=5)
complex(**{'real': 3, 'imag': 5})

  • positional argument: ένα όρισμα που δεν είναι όρισμα keyword. Τα ορίσματα θέσης μπορούν να εμφανίζονται στην αρχής μιας λίστας ορισμάτων ή/και να μεταβιβάζονται ως στοιχεία ενός iterable πριν από *. Για παράδειγμα, το 3 και το 5 αποτελούν ορίσματα θέσης στις παρακάτω κλήσεις:

    complex(3, 5)
complex(*(3, 5))

Τα ορίσματα εκχωρούνται στις ονομασμένες τοπικές μεταβλητές στο σώμα μια συνάρτησης. Βλ. την ενότητα Calls για τους κανόνες που διέπουν αυτήν την εκχώρηση. Συντακτικά, οποιαδήποτε έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπαραστήσει ένα όρισμα” η αξιολογούμενη τιμή εκχωρείται σε μια τοπική μεταβλητή.

Βλ. επίσης την εγγραφή του γλωσσαρίου για το parameter, την FAQ ερώτηση στο η διαφορά μεταξύ ορισμάτων και παραμέτρων, και PEP 362.

ασύγχρονος διαχειριστής context

Ένα αντικείμενο που ελέγχει το ορατό περιβάλλον σε μια δήλωση async with ορίζοντας τις μεθόδους __aenter__() και __aexit__(). Που εισήχθη από PEP 492.

ασύγχρονος generator

Μια συνάρτηση που επιστρέφει έναν asynchronous generator iterator. Μοιάζει με μια συνάρτηση coroutine που ορίζεται με async def εκτός από ότι περιέχει εκφράσεις yield για την παραγωγή μιας σειράς τιμών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε έναν async for βρόχο.

Συνήθως αναφέρεται σε μια συνάρτηση ασύγχρονου generator, αλλά μπορεί να αναφέρεται σε έναν ασύγχρονο generator iterator σε ορισμένα contexts. Σε περιπτώσεις όπου το επιδιωκόμενο νόημα δεν είναι σαφές, με την χρήση των πλήρων όρων αποφεύγεται η ασάφεια.

Μια συνάρτηση ασύγχρονου generator μπορεί να περιέχει εκφράσεις await , καθώς και δηλώσεις async for, και async with.

ασύγχρονος generator iterator

An object created by an asynchronous generator function.

Αυτός είναι ένας asynchronous iterator που όταν καλείται χρησιμοποιώντας την μέθοδο __anext__() επιστρέφει ένα αναμενόμενο αντικείμενο που θα εκτελέσει στο σώμα της συνάρτησης του ασύγχρονου generator μέχρι την επόμενη yield έκφραση.

Κάθε yield αναστέλλει προσωρινά την επεξεργασία, θυμάται την κατάσταση εκτέλεσης (συμπεριλαμβανομένων των τοπικών μεταβλητών και των δηλώσεων try σε εκκρεμότητα). Όταν ο ασύγχρονος generator iterator συνεχίσει αποτελεσματικά με άλλο αναμενόμενο που επιστρέφεται από :pep:`492() και PEP 525.

ασύγχρονος iterable

Ένα αντικείμενο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια δήλωση async for. Πρέπει να επιστρέφει ένα asynchronous iterator από την μέθοδο __aiter__(). Που εισήχθη από PEP 492.

ασύγχρονος iterator

Ένα αντικείμενο που υλοποιεί τις μεθόδους __aiter__() και __anext__(). Η μέθοδος __anext__() πρέπει να επιστρέφει ένα awaitable αντικείμενο. Το async for επιλύει τα αναμενόμενα που επιστρέφονται από τη μέθοδο __anext__() ενός ασύγχρονου iterator έως ότου εγείρει μια εξαίρεση StopAsyncIteration. Εισήχθη από PEP 492.

χαρακτηριστικό

Μια τιμή που σχετίζεται με ένα αντικείμενο που συνήθως αναφέρεται με όνομα χρησιμοποιώντας εκφράσεις με κουκκίδες. Για παράδειγμα, εάν ένα αντικείμενο o έχει ένα χαρακτηριστικό a θα αναφέρεται ως o.a.

Είναι δυνατό να δώσουμε σε ένα αντικείμενο ένα χαρακτηριστικό που το όνομα του δεν είναι αναγνωριστικό όπως ορίζεται από Identifiers and keywords, για παράδειγμα χρησιμοποιώντας setattr(), αν επιτρέπεται από το αντικείμενο. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό δεν θα είναι προσβάσιμο χρησιμοποιώντας τις τελείες, και αντί αυτού θα πρέπει να ανακτηθεί χρησιμοποιώντας getattr().

awaitable

Ένα αντικείμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην έκφραση await. Μπορεί να είναι coroutine ή ένα αντικείμενο με μια __await__() μέθοδο. Βλ. επίσης PEP 492.

BDFL

Ακρωνύμιο του Benevolent Dictator For Life, καλοκάγαθος δικτάτορας της ζωής, δηλαδή Guido van Rossum, ο δημιουργός της Python.

δυαδικό αρχείο

Ένα file object ικανό να διαβάζει και να γράφει δυαδικού τύπου αντικείμενα. Παραδείγματα δυαδικών αρχείων είναι αρχεία που ανοίγουν σε δυαδική λειτουργία ('rb', 'wb' ή 'rb+'), sys.stdin.buffer, sys.stdout.buffer, και στιγμιοτύπων των io.BytesIO και gzip.GzipFile.

Βλ. επίσης text file για ένα αντικείμενο τύπου αρχείο ικανό να διαβάσει και να γράψει str αντικείμενα.

δανεική αναφορά

Στο C API της Python, μια δανεική αναφορά είναι μια αναφορά σε ένα αντικείμενο, όπου ο κώδικας που χρησιμοποιεί το αντικείμενο δεν κατέχει την αναφορά. Γίνεται ένας αχρησιμοποίητος δείκτης εάν το αντικείμενο καταστραφεί. Για παράδειγμα, μια διαδικασία garbage collection μπορεί να αφαιρέσει το τελευταίο strong reference από το αντικείμενο και έτσι να το καταστρέψει.

Συνίσταται η κλήση του Py_INCREF() στο δανεική αναφορά με σκοπό να μετατραπεί σε ένα ισχυρή αναφορά επιτόπου, εκτός όταν το αντικείμενο δεν μπορεί να καταστραφεί πριν από την τελευταία χρήση της δανεικής αναφοράς. Η συνάρτηση Py_NewRef() μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρή αναφορά.

bytes-like αντικείμενα

Ένα αντικείμενο που υποστηρίζει το Buffer Protocol και μπορεί να εξάγει ένα C-contiguous buffer. Αυτό περιλαμβάνει όλα τα αντικείμενα bytes, bytearray, και array.array, καθώς και πολλά κοινά memoryview αντικείμενα. Τα δυαδικού τύπου (bytes-like) αντικείμενα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορες λειτουργίες που διαχειρίζονται δυαδικά δεδομένα” αυτά περιλαμβάνουν συμπίεση αποθήκευση σε δυαδικό αρχείο και αποστολή μέσω socket.

Ορισμένες λειτουργίες χρειάζονται τα δυαδικά δεδομένα να είναι μεταβλητά. Η τεκμηρίωση συχνά αναφέρεται σε αυτά ως «δυαδικά αντικείμενα ανάγνωσης-εγγραφής» (read-write bytes-like objects). Παραδείγματα μεταβλητών αντικειμένων προσωρινής αποθήκευσης περιέχουν bytearray και ένα memoryview ενός bytearray. Άλλες λειτουργίες απαιτούν την αποθήκευσης των δυαδικών δεδομένα σε αμετάβλητα αντικείμενα («δυαδικά αντικείμενα μόνο ανάγνωσης»” (read-only bytes-like objects) παραδείγματα αυτών περιέχουν bytes και ένα memoryview ενός bytes αντικειμένου.

bytecode

Ο πηγαίος κώδικα της Python μεταγλωττίζεται σε bytecode, η εσωτερική αναπαράσταση ενός προγράμματος Python στον διερμηνέα CPython. Το bytecode αποθηκεύεται επίσης προσωρινά ως .pyc αρχεία ώστε η εκτέλεση του ίδιου αρχείου να είναι γρηγορότερη την δεύτερη φορά εκτέλεσης (μπορεί να αποφευχθεί η εκ νέου μεταγλώττιση από τον πηγαίο κώδικα σε bytcode). Αυτή η «ενδιάμεση γλώσσα» λέγεται ότι τρέχει σε μια virtual machine που εκτελεί τον κώδικα μηχανής που αντιστοιχεί σε κάθε bytecode. Λάβετε υπόψη ότι τα bytecode δεν αναμένεται να λειτουργούν μεταξύ διαφορετικών εικονικών μηχανών Python, ούτε να είναι σταθερά μεταξύ των εκδόσεων της Python.

Μια λίστα από οδηγίες σχετικά με τα bytecode μπορεί να βρεθεί στην τεκμηρίωση για το module dis.

callable

Ένα callable είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να καλεστεί, πιθανά με ένα σύνολο ορισμάτων (βλ. argument), με την παρακάτω σύνταξη:

callable(argument1, argument2, argumentN)

Μια function, και κατ” επέκταση μια method είναι callable. Ένα στιγμιότυπο μια κλάσης που υλοποιεί τη μέθοδο __call__() είναι επίσης callable.

callback

Μια subroutine συνάρτηση η οποία μεταβιβάζεται ως όρισμα που θα εκτελεστεί κάποια στιγμή στο μέλλον.

κλάση

Ένα πρότυπο για τη δημιουργία αντικειμένων που ορίζονται από το χρήστη. Οι ορισμοί κλάσεων συνήθως περιέχουν ορισμούς μεθόδων που λειτουργούν σε στιγμιότυπα της κλάσης.

μεταβλητή κλάσης

Μια μεταβλητή που ορίζεται σε μια κλάση και προορίζεται να τροποποιηθεί μόνο σε επίπεδο κλάσης (δηλ. όχι σε ένα στιγμιότυπο μιας κλάσης).

μεταβλητή κλεισίματος

Ένας free variable που αναφέρεται από ένα nested scope και ορίζεται σε μια εξωτερική περιοχή, αντί να επιλύεται δυναμικά κατά την εκτέλεση από τα καθολικά ή ενσωματωμένα namespaces. Μπορεί να δηλωθεί ρητά με τη δεσμευμένη λέξη-κλειδί nonlocal ώστε να επιτραπεί η εγγραφή, ή να θεωρηθεί ότι ορίζεται έμμεσα όταν η μεταβλητή χρησιμοποιείται μόνο για ανάγνωση.

Για παράδειγμα, η συνάρτηση inner του παρακάτω κώδικα, τόσο η x όσο και η print είναι free variables, αλλά μόνο η x είναι μια μεταβλητή κλεισίματος:

def outer():
    x = 0
    def inner():
        nonlocal x
        x += 1
        print(x)
    return inner

Λόγο του χαρακτηριστικού codeobject.co_freevars (το οποίο, παρά την ονομασία του, περιλαμβάνει μόνο τα ονόματα των μεταβλητών κλεισίματος και όχι όλες τις αναφερόμενες ελεύθερες μεταβλητές), χρησιμοποιείται μερικές φορές ο πιο γενικός όρος free variable ακόμη και όταν γίνεται ειδική αναφορά σε μεταβλητές κλεισίματος.

μιγαδικός αριθμός

Μια επέκταση του γνωστού συστήματος πραγματικών αριθμών στο οποίο όλοι οι αριθμοί εκφράζονται ως άθροισμα ενός πραγματικού μέρους και ενός φανταστικού μέρους. Οι φανταστικοί αριθμοί είναι πραγματικά πολλαπλάσια της φανταστικής μονάδα (η τετραγωνική ρίζα του -1), που συχνά γράφονται i στα μαθηματικά ή j στη μηχανική. Η Python έχει ενσωματωμένη υποστήριξη για μιγαδικούς αριθμούς, οι οποίοι γράφονται με αυτόν τον τελευταίο συμβολισμό” το φανταστικό μέρος γράφεται με το επίθημα j, π.χ., 3+1j. Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε σύνθετα ισοδύναμα το module math, χρησιμοποιήστε το cmath. Η χρήση μιγαδικών αριθμών είναι ένα αρκετά προηγμένο μαθηματικό χαρακτηριστικό. εάν δεν γνωρίζετε την ανάγκη τους, είναι σχεδόν σίγουρο ότι μπορείτε να τα αγνοήσετε με ασφάλεια.

context

Αυτό ο όρος έχει διαφορετικές σημασίες ανάλογα με το πού και πώς χρησιμοποιείται. Μερικές κοινές έννοιες:

  • Η προσωρινή κατάσταση ή το περιβάλλον που δημιουργείται από έναν context manager μέσω μιας δήλωσης with.

  • Το σύνολο των δεσμευμένων κλειδιού-τιμής που σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο contextvars.Context και προσπελάζονται μέσω αντικειμένων ContextVar. Βλ. επίσης context variable.

  • Ένα αντικείμενο contextvars.Context. Βλ. επίσης current context.

πρωτόκολλο διαχείρισης περιβάλλοντος

Οι μέθοδοι __enter__() και __exit__() καλούνται από τη δήλωση with. Βλ. PEP 343.

διαχειριστής context

Ένα αντικείμενο που υλοποιεί το context management protocol και ελέγχει το περιβάλλον που είσαι ορατό μέσα σε μια δήλωση with. Βλ. PEP 343.

context μεταβλητή

Μια μεταβλητή της οποίας η τιμή εξαρτάται από το ποιο είναι το current context. Οι τιμές προσπελάζονται μέσω των αντικειμένων contextvars.ContextVar. Οι μεταβλητές συμφραζόμενων χρησιμοποιούνται κυρίως για να απομονώσουν την κατάσταση μεταξύ ταυτόχρονων ασύγχρονων εργασιών.

contiguous

Ένα buffer θεωρείται contiguous ακριβώς εάν είναι είτε C-contiguous είτε Fortran contriguous. Το buffer μηδενικών διαστάσεων είναι C και Fortran contiguous. Σε μονοδιάστατους πίνακες, τα στοιχεία πρέπει να τοποθετούνται στη μνήμη το ένα δίπλα στο άλλο, με σειρά αύξησης των δεικτών ξεκινώντας από το μηδέν. Σε πολυδιάστατους C-contiguous πίνακες, ο τελευταίος δείκτης μεταβάλλεται ταχύτερα όταν επισκέπτονται τα στοιχεία σε σειρά διεύθυνσης μνήμης. Ωστόσο, σε Fortran contiguous πίνακες, ο πρώτος δείκτης μεταβάλλεται πιο γρήγορα.

coroutine

Οι coroutines είναι μια πιο γενικευμένη μορφή subroutines. Οι subroutines εισάγονται σε ένα σημείο και εξάγονται σε άλλο σημείο. Οι coroutines μπορεί να εισαχθούν, να εξαχθούν και να συνεχιστούν σε πολλά διαφορετικά σημεία. Μπορούν να υλοποιήσουν με την δήλωση async def. Βλ. επίσης PEP 492.

coroutine συνάρτηση

Μια συνάρτηση που επιστρέφει ένα coroutine αντικείμενο. Μια συνάρτηση coroutine μπορεί να ορίζεται από τη δήλωση async def, και μπορεί να περιέχει await, async for, και async with λέξεις κλειδιά. Αυτές εισήχθησαν από το PEP 492.

CPython

Η κανονική υλοποίηση της γλώσσας προγραμματισμού Python, όπως διανέμεται στο python.org. Ο όρος «CPython» χρησιμοποιείται όταν είναι απαραίτητο για την διάκριση αυτής της υλοποίησης από άλλες όπως η Jython ή η IronPython.

τρέχον πλαίσιο

Το context (contextvars.Context αντικείμενο) που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή από τα αντικείμενα ContextVar για να προσπελάσει (να πάρει ή να ορίσει) τις τιμές των context variables. Κάθε νήμα έχει το δικό του τρέχον συμφραζόμενο Τα πλαίσια για την εκτέλεση ασύγχρονων εργασιών (βλ. asyncio) συνδέουν κάθε εργασία με ένα συμφραζόμενο, το οποίο γίνεται το τρέχον συμφραζόμενο όποτε η εργασία ξεκινά ή συνεχίζει την εκτέλεση.

decorator

Μια συνάρτηση που επιστρέφει μια άλλη συνάρτηση, συνήθως εφαρμόζεται ως μετασχηματισμός συνάρτησης χρησιμοποιώντας την @wrapper σύνταξη. Συνηθισμένα παραδείγματα για τους decorators είναι classmethod() και staticmethod().

Η σύνταξη του decorator είναι απλώς καλλωπιστική, οι ακόλουθοι δύο ορισμοί συναρτήσεων είναι σημασιολογικά ισοδύναμοι:

def f(arg):
    ...
f = staticmethod(f)

@staticmethod
def f(arg):
    ...

Η ίδια έννοια υπάρχει για τις κλάσεις, αλλά χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά εκεί. Βλ. την τεκμηρίωση για function definitions και class definitions για περισσότερα σχετικά με τους decorators.

descriptor

Κάθε αντικείμενο που ορίζει τις μεθόδους __get__(), __set__(), ή __delete__(). Όταν ένα χαρακτηριστικό κλάσης είναι descriptor, η ειδική δεσμευτική του συμπεριφορά ενεργοποιείται κατά την αναζήτηση χαρακτηριστικών. Κανονικά, χρησιμοποιώντας a.b για να λάβετε, να ορίσετε ή να διαγράψετε ένα χαρακτηριστικό αναζητά το αντικείμενο με το όνομα b στο λεξικό της κλάσης για a, αλλά εάν το b είναι descriptor, καλείται η αντίστοιχη μέθοδος descriptor. Η κατανόηση των descriptors είναι το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση της Python γιατί αυτό αποτελεί την βάση για πολλά χαρακτηριστικά όπως συναρτήσεις, μεθόδους, ιδιότητες, μέθοδοι κλάσης στατικές μέθοδοι, και αναφορά σε σούπερ κλάσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τις μεθόδους των descriptors, βλ. see Implementing Descriptors ή το Πρακτικός οδηγός για τη χρήση του Descriptor.

λεξικό

Ένα προσεταιριστικός πίνακα, όπου αυθαίρετα κλειδιά αντιστοιχίζονται σε τιμές. Τα κλειδιά μπορεί να είναι οποιοδήποτε αντικείμενο με μεθόδους __hash__() και __eq__(). Ονομάζεται ως hash στο Perl.

κατανόηση λεξικού

Ένα συμπαγής τρόπος για να επεξεργαστείτε όλα ή μέρος των στοιχείων σε ένα επαναληπτικό και να επιστραφεί ένα με λεξικό με τα αποτελέσματα. results = {n: n ** 2 for n in range(10)} δημιουργεί ένα λεξικό που περιέχει το κλειδί n που αντιστοιχίζεται με την τιμή n ** 2. Βλ. Displays for lists, sets and dictionaries.

όψη λεξικού

Τα αντικείμενα που επιστρέφονται από dict.keys(), dict.values(), και dict.items() καλούνται όψεις λεξικού. Αυτές παρέχουν μια δυναμική όψη των των εγγραφών του λεξικού, που σημαίνει ότι όταν το λεξικό μεταβάλλεται, η όψη αντικατοπτρίζει αυτές τις αλλαγές. Για να αναγκάσετε την όψη λεξικού να γίνει μια πλήρης λίστα χρησιμοποιήστε το list(dictview). Βλ. Αντικείμενα όψης λεξικού.

docstring

Μια literal συμβολοσειρά που εμφανίζεται ως η πρώτη έκφραση σε μια κλάση, συνάρτηση ή module. Ενώ αγνοείται κατά την εκτέλεση της σουίτας, αναγνωρίζεται από τον μεταγλωττιστή και τοποθετείται στο χαρακτηριστικό __doc__ της κλάσης, της συνάρτησης ή του module που περικλείει. Δεδομένου ότι είναι διαθέσιμο μέσω ενδοσκόπησης, το κανονικό μέρος για την τεκμηρίωση του αντικειμένου.

duck-typing

Ένα στυλ προγραμματισμού που δεν εξετάζει τον τύπο ενός αντικειμένου για να προσδιορίσει αν έχει τη σωστή διεπαφή” αντίθετα, η μέθοδος ή το χαρακτηριστικό καλείται απλώς ή χρησιμοποιείται («If it looks like a duck and quacks like a duck, it must be a duck.») Δίνοντας έμφαση στις διεπαφές και όχι σε συγκεκριμένους τύπους, ο καλά σχεδιασμένος κώδικας βελτιώνει την ευελιξία του επιτρέποντας την πολυμορφική υποκατάσταση. Ο τύπος duck-typing αποφεύγει δοκιμές χρησιμοποιώντας type() ή isinstance(). (Σημείωση, ωστόσο, ότι ο τύπος πάπιας duck-typing μπορεί να συμπληρωθεί με abstract base classes.) Αντί αυτού, συνήθως χρησιμοποιεί δοκιμές hasattr() ή προγραμματισμό EAFP.

dunder

An informal short-hand for «double underscore», used when talking about a special method. For example, __init__ is often pronounced «dunder init».

EAFP

Πιο εύκολο να ζητήσεις συγχώρεση παρά άδεια. Αυτό το κοινό στυλ προγραμματισμού σε Python προϋποθέτει την ύπαρξη έγκυρων κλειδιών ή χαρακτηριστικών και συλλαμβάνει εξαιρέσεις εάν η υπόθεση αποδεχθεί εσφαλμένη. Αυτό το καθαρό και γρήγορο στυλ χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών δηλώσεων try και except. Η τεχνική έρχεται σε αντίθεση με το στυλ που είναι LBYL κοινό σε πολλές άλλες γλώσσες, όπως η C.

έκφραση

Ένα κομμάτι σύνταξης που μπορεί να αξιολογηθεί σε κάποια τιμή. Με άλλα λόγια, μια έκφραση είναι μια συσσώρευση στοιχείων έκφρασης όπως κυριολεξία, ονόματα, πρόσβαση χαρακτηριστικών, τελεστές ή κλήσεις συναρτήσεων που όλες επιστρέφουν μια τιμή. Σε αντίθεση με πολλές άλλες γλώσσες, δεν είναι όλες οι γλωσσικές δομές εκφράσεις. Υπάρχουνε επίσης statements που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εκφράσεις, όπως το while. Οι αναθέσεις τιμών είναι επίσης δηλώσεις όχι εκφράσεις.

module επέκτασης

Ένα module γραμμένο σε C ή C++, που χρησιμοποιείται από το C API της Python για να αλληλεπιδράσουν με τον πυρήνα και με τον κώδικα του χρήστη.

f-string

Οι κυριολεκτικές συμβολοσειρές χρησιμοποιούν με πρόθεμα 'f' ή 'F' ονομάζονται συνήθως «f-strings» που είναι συντομογραφία του formatted string literals. Βλ. επίσης PEP 498.

αντικείμενο αρχείου

Ένα αντικείμενο που εκθέτει ένα API προσανατολισμένο σε αρχείο (με μεθόδους όπως read() ή write()) σε έναν υποκείμενο πόρο. Ανάλογα με τον τρόπο που δημιουργήθηκε, ένα αντικείμενο αρχείου μπορεί να μεσολαβήσει στην πρόσβαση σε ένα πραγματικό αρχείο στο δίσκο ή σε άλλο τύπο συσκευής αποθήκευσης ή επικοινωνίας (για παράδειγμα τυπική είσοδος/ έξοδος, in-memory buffers, sockets, pipes, κλπ.). Αντικείμενο αρχείου ονομάζονται επίσης file-like objects ή streams.

Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις κατηγορίες αντικειμένων αρχείου raw δυαδικά αρχεία, buffered δυαδικά αρχεία και αρχεία κειμένου. Οι διεπαφές τους ορίζονται στην ενότητα io. Ο κανονικός τρόπος για να δημιουργήσετε ένα αντικείμενο αρχείου είναι χρησιμοποιώντας την συνάρτηση open().

αντικείμενο που μοιάζει με αρχείο

Ένα συνώνυμο με το file object.

κωδικοποίηση συστήματος αρχείων και χειριστής σφαλμάτων

Η κωδικοποίηση και ο χειριστής σφαλμάτων χρησιμοποιείται από την Python για την αποκωδικοποίηση των bytes από το λειτουργικό σύστημα και την κωδικοποίηση σε Unicode για το λειτουργικό σύστημα.

Η κωδικοποίηση συστήματος αρχείων μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχημένη αποκωδικοποίηση όλων των bytes κάτω από 128. Εάν η κωδικοποίηση συστήματος αρχείων δεν παρέχει αυτήν την εγγύηση, οι συναρτήσεις API μπορούν να εγείρουν ένα UnicodeError.

Οι συναρτήσεις sys.getfilesystemencoding() και sys.getfilesystemencodeerrors() μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λάβετε την κωδικοποίηση του συστήματος αρχείων και του χειριστή σφαλμάτων.

Ο filesystem encoding and error handler διαμορφώνονται κατά την εκκίνηση της Python από τη συνάρτηση PyConfig_Read() βλ. filesystem_encoding και filesystem_errors μέλη του PyConfig.

Βλ. επίσης το locale encoding.

finder

Ένα αντικείμενο που προσπαθεί να βρει το loader για ένα module που εισήχθη.

Υπάρχουν δύο τύποι finder: finders μετα διαδρομής για χρήση με sys.meta_path, και finders εισόδου διαδρομής για χρήση με sys.path_hooks.

Βλ. Finders and loaders και importlib για περισσότερες λεπτομέρειες.

ακέραια διαίρεση

Η μαθηματική διαίρεση που στρογγυλοποιεί προς τα κάτω στον κοντινότερο ακέραιο. Ο τελεστής ακέραιας διαίρεσης είναι //. Για παράδειγμα, η έκφραση 11 // 4 αξιολογείται σε 2 σε αντίθεση με την τιμή 2.75 που επιστρέφεται από την διαίρεση με υποδιαστολή. Σημείωση ότι (-11) // 4 κάνει -3 επειδή αυτή είναι η στρογγυλοποίηση προς τα κάτω του -2.75. Βλ. PEP 238.

δωρεάν νήμα

Ένα μοντέλο νημάτων όπου πολλά νήματα μπορούν να εκτελούν Python bytecode ταυτόχρονα μέσα στον ίδιο διερμηνέα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το global interpreter lock, το οποίο επιτρέπει σε ένα μόνο νήμα να εκτελεί Python bytecode κάθε φορά. Δείτε το PEP 703.

δωρεάν μεταβλητή

Τυπικά, όπως ορίζεται στο language execution model, μια ελεύθερη μεταβλητή είναι οποιαδήποτε μεταβλητή χρησιμοποιείται σε ένα namespace που δεν είναι τοπική μεταβλητή σε εκείνο το namespace. Δείτε το closure variable για παράδειγμα. Πρακτικά, λόγω του ονόματος του χαρακτηριστικού codeobject.co_freevars, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης μερικές φορές ως συνώνυμο της closure variable.

συνάρτηση

Μια σειρά από δηλώσεις που επιστρέφουν κάποια τιμή σε αυτόν που την κάλεσε. Σε αυτές μπορούν να περαστούν κανένα ή περισσότερα ορίσματα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση. Βλ. επίσης τις ενότητες parameter, method, και the Function definitions.

συνάρτηση annotation

Ένας annotation μιας παραμέτρου συνάρτησης ή μιας τιμής επιστροφής.

Οι συναρτήσεις annotations συχνά χρησιμοποιούνται για υποδείξεις τύπου: για παράδειγμα, αυτή η συνάρτηση αναμένεται να πάρει δύο ορίσματα int και επίσης αναμένεται να έχει μία επιστρεφόμενη τιμή int:

def sum_two_numbers(a: int, b: int) -> int:
   return a + b

Η σύνταξη συνάρτησης annotation αναλύεται στην ενότητα Function definitions.

Βλ. variable annotation και PEP 484, που περιγράφει αυτή την λειτουργικότητα. Επίσης βλ. Annotations Best Practices για τις καλύτερες πρακτικές δουλεύοντας με annotations.

__future__

Ένα future statement, from __future__ import <feature>, καθοδηγεί τον μεταγλωττιστή να μεταγλωττίσει το τρέχον module χρησιμοποιώντας σύνταξη ή σημασιολογία που θα γίνει η τυπική σε μελλοντική έκδοση της Python. Το module __future__ τεκμηριώνει τις πιθανές τιμές του feature. Με την εισαγωγή αυτής της λειτουργικής μονάδας και την αξιολόγηση των μεταβλητών της, μπορείτε να δείτε πότε μια νέα δυνατότητα προστέθηκε για πρώτη φορά στην γλώσσα και πότε θα γίνει (ή έγινε) η προεπιλογή:

>>> import __future__
>>> __future__.division
_Feature((2, 2, 0, 'alpha', 2), (3, 0, 0, 'alpha', 0), 8192)
συλλογή απορριμάτων

Η διαδικασία απελευθέρωσης της μνήμης όταν δεν χρησιμοποιείται άλλο. Η Python εκτελεί συλλογή απορριμάτων μέσω καταμέτρησης αναφορών και ενός κυκλικού συλλέκτη σκουπιδιών που είναι σε θέση να ανιχνεύει και να σπάει τους κύκλους αναφοράς. Ο συλλέκτης απορριμάτων μπορεί να ελεγχθεί χρησιμοποιώντας το module gc.

generator

Μια συνάρτηση που επιστρέφει ένα generator iterator. Μοιάζει με μια κανονική συνάρτηση εκτός από το ότι περιέχει εκφράσεις yield για την παραγωγή μιας σειράς τιμών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε έναν βρόχο for ή που μπορούν να ανακτηθούν μία τη φορά με την συνάρτηση next() function.

Συνήθως αναφέρεται σε μια συνάρτηση generator, αλλά μπορεί να αναφέρεται σε έναν generator iterator σε μερικά contexts. Σε περιπτώσεις όπου το επιδιωκόμενο νόημα δεν είναι σαφές, η χρήση των πλήρων όρων αποφεύγει την ασάφεια.

generator iterator

Ένα αντικείμενο που δημιουργείται από μια συνάρτηση generator.

Κάθε yield αναστέλλει προσωρινά την επεξεργασία, θυμάται την κατάσταση εκτέλεσης (συμπεριλαμβανομένων των τοπικών μεταβλητών και των δηλώσεων δοκιμής σε εκκρεμότητα). Όταν ο generator iterator συνεχίσει, συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε (σε αντίθεση με τις συναρτήσεις που ξεκινούν από την αρχή σε κάθε επίκληση).

generator έκφραση

Μια expression που επιστρέφει έναν iterator. Μοιάζει με κανονική έκφραση που ακολουθείται από μια πρόταση for που ορίζει μια μεταβλητή βρόχου, ένα εύρος και μια προαιρετική πρόταση if. Η συνδυασμένη έκφραση δημιουργεί τιμές για μια συνάρτηση εγκλεισμού:

>>> sum(i*i for i in range(10))         # sum of squares 0, 1, 4, ... 81
285
γενική συνάρτηση

Μια συνάρτηση που αποτελείται από πολλαπλές συναρτήσεις που υλοποιούν την ίδια λειτουργία για διαφορετικούς τύπους. Ποια υλοποίηση πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια μια κλήσης καθορίζεται από τον αλγόριθμο αποστολής.

Βλ. επίσης την καταχώρηση του single dispatch, τον decorator functools.singledispatch() και PEP 443.

γενικός τύπος

Ένας type που μπορεί να παραμετροποιηθεί” συνήθως μια container class, όπως list ή dict. Χρησιμοποιείται για type hints και annotations.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, βλ. generic alias types PEP 483, PEP 484, PEP 585, και το module typing.

GIL

Βλ. global interpreter lock.

global interpreter lock

Ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται από τον διερμηνέα CPython για να διασφαλίσει ότι μόνο ένα νήμα εκτελεί Python bytecode κάθε φορά. Αυτό απλοποιεί την υλοποίηση CPython δημιουργώντας το μοντέλο αντικειμένου (συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων ενσωματωμένων τύπων όπως π.χ. dict) έμμεσα ασφαλές έναντι ταυτόχρονης πρόσβασης. Το κλείδωμα ολόκληρου του διερμηνέα διευκολύνει τον διερμηνέα να είναι πολλαπλών νημάτων, εις βάρος του μεγάλου μέρους του παραλληλισμού που παρέχουν οι μηχανές πολλαπλών επεξεργαστών.

Ωστόσο, ορισμένες λειτουργικές μονάδες επέκτασης, είτε τυπικές είτε τρίτων, έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να απελευθερώνουν το GIL όταν εκτελούν εργασίες εντατικών υπολογισμών όπως συμπίεση ή κατακερματισμός. Επίσης, το GIL απελευθερώνεται πάντα όταν εκτελείτε I/O.

Από την έκδοση Python 3.13, ο GIL μπορεί να απενεργοποιηθεί χρησιμοποιώντας τη ρύθμιση --disable-gil κατά τη διαμόρφωση της κατασκευής. Μετά την κατασκευή της Python με αυτήν με αυτήν την επιλογή, ο κώδικας πρέπει να εκτελείται με την επιλογή -X gil=0 ή αφού ρυθμιστεί η μεταβλητή περιβάλλοντος PYTHON_GIL=0. Αυτή η δυνατότητα επιτρέπει βελτιωμένη απόδοση για εφαρμογές πολλαπλών νημάτων και διευκολύνει τη χρήση των επεξεργαστών πολλαπλών πυρήνων με αποδοτικό τρόπο. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε το PEP 703.

hash-based pyc

Ένα αρχείο κρυφής μνήμης bytecode που χρησιμοποιεί τον κατακερματισμό και όχι τον χρόνο τροποποίησης του αντίστοιχου αρχείου προέλευσης για να προσδιορίσει την εγκυρότητα του. Βλ. Cached bytecode invalidation.

hashable

Ένα αντικείμενο είναι hashable εάν έχει μια τιμή κατακερματισμού που δεν αλλάζει ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του (χρειάζεται μια μέθοδο __hash__()) , και μπορεί να συγκριθεί με άλλα αντικείμενα (χρειάζεται μια μέθοδο __eq__()) . Τα hashable αντικείμενα που συγκρίνονται ως προς την ισότητα τους πρέπει να έχουν την ίδια τιμή κατακερματισμού.

Η ύπαρξη hashable κάνει ένα αντικείμενο να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κλειδί λεξικού και ως μέλος ενός συνόλου, επειδή αυτές οι δομές δεδομένων χρησιμοποιούν τιμές κατακερματισμού.

Τα περισσότερα από τα αμετάβλητα ενσωματωμένα αντικείμενα της Python μπορούν να κατακερματιστούν” τα μεταβλητά κοντέινερ (όπως οι λίστες ή τα λεξικά) δεν είναι” τα αμετάβλητα κοντέινερ (όπως πλειάδες και τα frozesets) μπορούν να κατακερματιστούν μόνο εάν τα στοιχεία τους είναι κατακερματισμένα. Τα αντικείμενα που είναι στιγμιότυπα κλάσεων που ορίζονται από το χρήστη μπορούν να κατακερματιστούν από προεπιλογή. Όλα συγκρίνονται άνισα εκτός από τον εαυτό τους) και η τιμή κατακερματισμού τους προέρχεται από το id().

IDLE

Ένα ολοκληρωμένο περιβάλλον ανάπτυξης και μάθησης για την Python. IDLE — Python editor and shell είναι ένα βασικό περιβάλλον επεξεργασίας και διερμηνέα που συνοδεύεται από την τυπική διανομή της Python.

Αθάνατο

Αθάνατα αντικείμενα είναι μια λεπτομέρεια υλοποίησης της CPython που εισήχθη στην PEP 683.

Εάν ένα αντικείμενο είναι αθάνατο, ο πλήθος αναφοράς του δεν τροποποιείται, και επομένως δεν εκχωρείται ποτέ ενώ εκτελείται ο διερμηνέας. Για παράδειγμα, True και None είναι αθάνατα στην CPython.

immutable

Ένα αντικείμενο με σταθερή τιμή. Τα αμετάβλητα αντικείμενα περιλαμβάνουν αριθμούς , συμβολοσειρές και πλειάδες. Ένα τέτοιο αντικείμενο δεν μπορεί να αλλάξει. Ένα νέο αντικείμενο πρέπει να δημιουργηθεί εάν πρέπει να αποθηκευτεί μια διαφορετική τιμή. Παίζουν σημαντικό ρόλο σε μέρη όπου μια σταθερά απαιτείται, για παράδειγμα ως κλειδί σε ένα λεξικό.

εισαγόμενο path

Μια λίστα από τοποθεσίες (ή καταχωρίσεις διαδρομής) που μπορούν να αναζητηθούν path based finder για να εισαχθούν modules. Κατά την διαδικασία εισαγωγής, αυτή η λίστα με τοποθεσίες συνήθως έρχεται από sys.path, αλλά για τα υποπακέτα μπορεί επίσης να έρθει από το χαρακτηριστικό του πακέτου γονέα __path__.

εισαγωγή

Η διαδικασία κατά την οποία ο κώδικας της Python σε ένα module είναι διαθέσιμη στον κώδικα Python ενός άλλου module.

εισαγωγέας

Ένα αντικείμενο μπορεί και να αναζητεί και να φορτώνει ένα module” και ένα finder και loader αντικείμενο.

διαδραστικός

Η Python έχει έναν διαδραστικό διερμηνέα όπου σημαίνει ότι μπορείς να εισάγεις δηλώσεις και εκφράσεις στην εισαγωγή εντολών του διερμηνέα, εκτελώντας τες άμεσα και εμφανίζοντας τα αποτελέσματα. Απλώς εκκινήστε την python χωρίς ορίσματα (πιθανώς επιλέγοντας το από το κύριο μενού του υπολογιστή σας). Αποτελεί έναν αποδοτικό τρόπο για να δοκιμάστε νέες ιδέες ή να εξετάστε modules και πακέτα (θυμηθείτε help(x)). Για περισσότερα σχετικά με τη διαδραστική λειτουργία, δείτε Διαδραστική Λειτουργία.

interpreted

Η Python είναι μια interpreted γλώσσα, σε αντίθεση με μια μεταγλωττισμένη, αν και η διάκριση μπορεί να είναι και θολή λόγω της παρουσία του bytecode μεταγλωττιστή. Αυτό σημαίνει ότι τα αρχεία προέλευσης μπορούν να εκτελεστούν απευθείας χωρίς να δημιουργηθεί ρητά ένα εκτελέσιμο αρχείο που στην συνέχεια εκτελείται. Οι interpreted γλώσσες συνήθως έχουν μικρότερο κύκλο ανάπτυξης/ εντοπισμού σφαλμάτων από τις μεταγλωττισμένες, αν και τα προγράμματά τους γενικά εκτελούνται πιο αργά. Βλ. επίσης interactive.

τερματισμός λειτουργίας διερμηνέα

Όταν ζητείται τερματισμός λειτουργίας, ο διερμηνέας της Python εισέρχεται σε μια ειδική φάση όπου απελευθερώνει σταδιακά όλους τους διατιθέμενους πόρους, όπως λειτουργικές μονάδες και πολλαπλές κρίσιμες εσωτερικές δομές. Επίσης πραγματοποιεί αρκετές κλήσεις στο συλλέκτης σκουπιδιών. Αυτό μπορεί να ενεργοποιήσει την εκτέλεση κώδικα σε καταστροφείς που ορίζονται από το χρήστη ή σε callbacks ασθενούς ανταποκρίσεις. Ο κώδικας που εκτελείται κατά τη φάση τερματισμού λειτουργίας μπορεί να συναντήσει διάφορες εξαιρέσεις, καθώς οι πόροι στους οποίους βασίζεται ενδέχεται να μην λειτουργούν πλέον (συνήθη παραδείγματα είναι οι λειτουργικές μονάδες βιβλιοθήκης ή ο μηχανισμός ειδοποιήσεων).

Ο βασικός λόγος τερματισμού λειτουργίας του διερμηνέα είναι ότι το __main__ module ή ολοκληρώθηκε η εκτέλεση του κώδικα που έτρεχε.

iterable

Ένα αντικείμενο ικανό να επιστρέψει τα μέλη του ένα κάθε φορά. Παραδείγματα iterables περιλαμβάνουν όλους του τύπους ακολουθιών (όπως list, str, και tuple) και μερικούς τύπους μη ακολουθίας όπως dict, αντικείμενο αρχείου, και αντικείμενα οποιονδήποτε κλάσεων που μπορούν να οριστούν με μια μέθοδο __iter__() ή με μία μέθοδο __getitem__() που υλοποιεί τη σημασιολογία sequence.

Τα iterables μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα for βρόχο και σε πολλά άλλα σημεία όπου χρειάζεται μια ακολουθία (zip(), map(), …). Όταν ένα iterable αντικείμενο μεταβιβάζεται ως όρισμα στην ενσωματωμένη συνάρτηση iter(), επιστρέφει έναν iterator για αντικείμενο. Αυτός ο iterator είναι καλός για ένα πέρασμα από ένα σύνολο τιμών. Όταν χρησιμοποιείται επαναληπτικά, συνήθως δεν είναι απαραίτητο να καλέσετε το iter() ή να ασχοληθείτε μόνοι σας με αντικείμενα iterator. Η δήλωση for το κάνει αυτόματα για εσάς, δημιουργώντας μια προσωρινή μεταβλητή χωρίς όνομα για να κρατά τον iterator για την διάρκεια του βρόχου. Βλ. επίσης iterator, sequence, και generator.

iterator

Ένα αντικείμενο που αντιπροσωπεύει μια ροή δεδομένων. Επαναλαμβανόμενες κλήσεις προς τη μέθοδο __next__() του iterator (ή μεταβίβαση του στην ενσωματωμένη συνάρτηση next()) επιστρέφουν διαδοχικά στοιχεία στην ροή. Όταν όχι περισσότερα δεδομένα είναι διαθέσιμα εγείρεται μια εξαίρεση StopIteration. Σε αυτό το σημείο, το αντικείμενο iterator εξαντλείται και τυχόν περαιτέρω κλήσεις στη μέθοδο __next__() απλώς απλά εγείρουν ξανά το StopIteration. Οι iterators πρέπει να έχουν μια μέθοδο __iter__() που επιστρέφει το ίδιο το αντικείμενο iterator, έτσι ώστε κάθε iterator να είναι επίσης iterable και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα περισσότερα μέρη όπου γίνονται αποδεκτοί και άλλοι iterators. Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση είναι ο κώδικας που επιχειρεί πολλαπλά περάσματα iteration. Ένα αντικείμενο κοντέινερ (όπως ένα list) παράγει έναν καθαρά νέο iterator κάθε φορά που κάθε φορά που μεταβιβάζεται στην συνάρτηση iter() ή τον χρησιμοποιείται σε έναν for βρόχο. Εάν επιχειρήσετε αυτό με έναν iterator απλώς θα επιστρέψετε το ίδιο εξαντλημένο αντικείμενο iterator που χρησιμοποιήθηκε στο προηγούμενο πέρασμα iteration , κάνοντας το να φαίνεται σαν ένα άδειο κοντέινερ.

Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν στο Τύποι Iterator.

Το CPython δεν εφαρμόζει με συνέπεια την απαίτηση να ορίζει ένας iterator __iter__(). Επίσης σημειώστε ότι η έκδοση CPython με ελεύθερη υποστήριξη νημάτων δεν εγγυάται την ασφάλεια νημάτων για διαδικασίες με iterators.

συνάρτηση key

Μια συνάρτηση κλειδί ή μια συνάρτηση ταξινόμησης είναι μια δυνατότητα κλήσης που επιστρέφει μια τιμή που χρησιμοποιείται για ταξινόμηση ή διάταξη. Για παράδειγμα, locale.strxfrm() χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενός κλειδιού ταξινόμησης που γνωρίζει τις συμβάσεις ταξινόμησης για συγκεκριμένες τοπικές ρυθμίσεις.

Ένα αριθμός εργαλείων στην Python δέχεται βασικές συναρτήσεις για τον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο τα στοιχεία ταξινομούνται ή ομαδοποιούνται. Αυτά περιέχουν min(), max(), sorted(), list.sort(), heapq.merge(), heapq.nsmallest(), heapq. nlargest(), και itertools.groupby().

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δημιουργήσετε μια συνάρτηση κλειδιού. Για παράδειγμα. η μέθοδος str.lower() μπορεί να χρησιμεύσει ως συνάρτηση κλειδί για την περίπτωση μη διάκρισης πεζών-κεφαλαίων. Εναλλακτικά, μια συνάρτηση κλειδιού μπορεί να δημιουργηθεί από μια lambda έκφραση όπως lambda r: (r[0], r[2]). Επίσης, operator.attrgetter(), operator.itemgetter() και operator.methodcaller() είναι τρεις κατασκευαστές βασικών συναρτήσεων. Βλ. το Ταξινόμηση HOW TO για παραδείγματα δημιουργίας και χρήσης βασικών συναρτήσεων.

όρισμα keyword

Βλ. argument.

lambda

Μια ανώνυμη ενσωματωμένη συνάρτηση που αποτελείται από μια μοναδική expression η οποία αξιολογείται όταν καλείται η συνάρτηση. Η σύνταξη για τη δημιουργία μιας συνάρτησης lambda είναι lambda [parameters]: expression

LBYL

Look before you leap. Αυτό το στυλ κωδικοποίησης ελέγχει ρητά τις προϋποθέσεις πριν πραγματοποιήσει κλήσεις ή αναζητήσεις. Αυτό το στυλ έρχεται σε αντίθεση με την προσέγγιση EAFP και χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών δηλώσεων if.

Σε ένα περιβάλλον πολλαπλών νημάτων, η προσέγγιση LBYL μπορεί να διακινδυνεύσει να εισάγει μια συνθήκη αγώνα μεταξύ «the Looking» και «the leaping». Για παράδειγμα ο κώδικας, if key in mapping: return mapping[key] μπορεί να αποτύχει εάν ένα άλλο νήμα αφαιρέσει το key από το mapping μετά τη δοκιμή, αλλά πριν από την αναζήτηση. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με κλειδώματα ή χρησιμοποιώντας την προσέγγιση EAFP.

λεξικός αναλυτής

Επίσημη ονομασία για τον tokenizer · βλ. token.

λίστα

Ένα ενσωματωμένο Python sequence. Παρά το όνομα του, μοιάζει περισσότερο με έναν πίνακα σε άλλες γλώσσες παρά με μια συνδεδεμένη λίστα, καθώς η πρόσβαση στα στοιχεί είναι O(1).

list comprehension

Ένα συμπαγής τρόπος για να επεξεργαστείτε όλα ή μέρος των στοιχείων σε μια ακολουθία και να επιστρέψετε μια λίστα με τα αποτελέσματα. result = ['{:#04x}'.format(x) for x in range(256) if x % 2 == 0] δημιουργεί μια λίστα συμβολοσειρών που περιέχουν ζυγούς δεκαεξαδικούς αριθμούς (0x..) στο εύρος από 0 έως 255. Η πρόταση if είναι προαιρετική. Εάν παραλειφθεί, όλα τα στοιχεία στο range(256) υποβάλλονται σε επεξεργασία.

loader

Ένα αντικείμενο που φορτώνει ένα module. Πρέπει να ορίζει τις μεθόδους exec_module() και create_module() για την υλοποίηση της διεπαφής Loader. Ένας loader συνήθως επιστρέφεται με ένα finder. Δείτε επίσης:

τοπική κωδικοποίηση

Στο Unix, είναι η κωδικοποίηση της τοπική ρύθμισης LC_CTYPE. Μπορεί να ρυθμιστεί με locale.setlocale(locale.LC_CTYPE, new_locale).

Στα Windows, είναι η code page ANSI (π.χ. "cp1252").

Στο Android και το VxWorks, η Python χρησιμοποιεί το "utf-8" ως τοπική κωδικοποίηση.

locale.getencoding() μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάκτηση της τοπικής κωδικοποίησης.

Βλ. επίσης το filesystem encoding and error handler.

μαγική μέθοδος

Ένα άτυπο συνώνυμο για special method.

mapping

Ένα αντικείμενο κοντέινερ που υποστηρίζει αυθαίρετες αναζητήσεις κλειδιών και υλοποιεί τις μεθόδους που καθορίζονται στο collections.abc.Mapping ή collections.abc.MutableMapping abstract base classes. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν dict, collections.defaultdict, collections.OrderedDict και collections.Counter.

meta path finder

Ένας finder που επιστράφηκε με αναζήτηση στο sys.meta_path. Οι finders μετα-διαδρομής σχετίζονται, αλλά διαφέρουν από τα finders entry διαδρομής.

Βλ. importlib.abc.MetaPathFinder για τις μεθόδους που υλοποιούν οι meta path finders.

μετα-κλάση

Η κλάση μιας κλάσης. Οι ορισμοί κλάσης δημιουργούν ένα όνομα κλάσης, ένα λεξικό κλάσης και μια λίστα βασικών κλάσεων. Η μετα-κλάση είναι υπεύθυνη για την απόκτηση αυτών των τριών ορισμάτων και την δημιουργία της κλάσης. Οι περισσότερες αντικειμενοστρεφείς γλώσσες προγραμματισμού παρέχουν μια προεπιλεγμένη υλοποίηση. Αυτό που κάνει την Python ξεχωριστή είναι ότι είναι δυνατή η δημιουργία προσαρμοσμένων μετακλάσεων. Οι περισσότεροι χρήστες δεν χρειάζονται ποτέ αυτό το εργαλείο, αλλά όταν παραστεί ανάγκη, αυτό το εργαλείο, οι μετα-κλάσεις μπορούν να παρέχουν ισχυρές, κομψές λύσεις. Έχουν χρησιμοποιηθεί για την καταγραφή πρόσβασης χαρακτηριστικών, την προσθήκη ασφάλειας νημάτων, την παρακολούθηση δημιουργίας αντικειμένων, την υλοποίηση singletons, και πολλές άλλες εργασίες.

Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν στο Metaclasses.

μέθοδος

Μια συνάρτηση που ορίζεται μέσα στο σώμα μιας κλάσης. Εάν καλείται ως χαρακτηριστικό μιας περίπτωσης αυτής της κλάσης, η μέθοδος θα λάβει αντικείμενο περίπτωσης ως πρώτο της argument (το οποίο συνήθως ονομάζεται self). Βλ. function και nested scope.

σειρά ανάλυσης μεθόδων

Η Σειρά Ανάλυσης Μεθόδων είναι η σειρά με την οποία οι βασικές κλάσεις αναζητούνται για ένα μέλος κατά την αναζήτησης. Βλ. The Python 2.3 Method Resolution Order για λεπτομέρειες του αλγορίθμου που χρησιμοποιείται από τον διερμηνέα της Python από την έκδοση 2.3.

module

Ένα αντικείμενο που χρησιμεύει ως οργανωτική μονάδα του κώδικα της Python. Τα modules έχουν έναν χώρο ονομάτων που περιέχει αυθαίρετα αντικείμενα Python. Τα modules φορτώνονται στην Python με την διαδικασία importing.

Βλ. επίσης package.

τεχνικές προδιαγραφές module

Ένα namespace που περιέχει τις πληροφορίες που σχετίζονται με την εισαγωγή που χρησιμοποιούνται για την φόρτωση ενός module. Μια περίπτωση του importlib.machinery.ModuleSpec.

Βλ. επίσης Module specs.

MRO

Βλ. method resolution order.

mutable

Τα ευμετάβλητα αντικείμενα μπορούν να αλλάξουν τις τιμές αλλά να κρατήσουν τα id(). Βλ. επίσης immutable.

named tuple

Ο όρος «named tuple» εφαρμόζεται για οποιονδήποτε τύπο ή κλάση που κληρονομείται από την πλειάδα και των οποίων τα στοιχεία μπορούν να ευρετηριοποιηθούν είναι προσβάσιμα χρησιμοποιώντας επώνυμα χαρακτηριστικά. Ο τύπος ή η κλάση μπορεί να έχει και άλλα χαρακτηριστικά.

Πολλοί ενσωματωμένοι τύποι είναι named tuples, συμπεριλαμβανομένων των τιμών που επιστρέφονται από time.localtime() και os.stat(). Ένα άλλο παράδειγμα είναι το sys.float_info:

>>> sys.float_info[1]                   # indexed access
1024
>>> sys.float_info.max_exp              # named field access
1024
>>> isinstance(sys.float_info, tuple)   # kind of tuple
True

Ορισμένες αναγνωρισμένες πλειάδες είναι ενσωματωμένοι τύποι (όπως τα παραπάνω παραδείγματα). Εναλλακτικά, μια αναγνωρισμένη πλειάδα μπορεί να δημιουργηθεί από έναν ορισμό κανονικής κλάσης που κληρονομεί από tuple και που ορίζει έγκυρα πεδία. Μια τέτοια κλάση μπορεί να είναι γραμμένη με το χέρι ή μπορεί να δημιουργηθεί κληρονομώντας το typing.NamedTuple, ή με την factory συνάρτηση collections.namedtuple(). Οι τελευταίες τεχνικές προσθέτουν επίσης μερικές επιπλέον μεθόδους που μπορεί να μην βρεθούν σε χειρόγραφες ή ενσωματωμένες πλειάδες με όνομα.

namespace

Το μέρος όπου αποθηκεύεται μια μεταβλητή. Τα namespaces υλοποιούνται ως λεξικά. Υπάρχουν οι τοπικοί, οι καθολικοί και οι ενσωματωμένοι namespaces καθώς και οι ένθετοι namespaces σε αντικείμενα (σε μεθόδους). Για παράδειγμα οι συναρτήσεις builtins.open και os.open() διακρίνονται από τους χώρους ονομάτων τους. Οι χώροι ονομάτων βοηθούν επίσης την αναγνωσιμότητα και τη συντηρησιμότητα καθιστώντας σαφές ποιο module υλοποιεί μια λειτουργία. Για παράδειγμα, γράφοντας random.seed() ή itertools.islice() καθιστά σαφές ότι αυτές οι συναρτήσεις υλοποιούνται από τα module random και itertools, αντίστοιχα.

πακέτο namespace

Ένα package που χρησιμεύει μόνο ως κοντέινερ για υποπακέτα. Τα πακέτα χώρου ονομάτων μπορεί να μην έχουν φυσική αναπαράσταση και συγκεκριμένα να μην είναι σαν ένα regular package επειδή δεν έχουν το __init__.py αρχείο.

Τα πακέτα χώρου ονομάτων επιτρέπουν σε πολλά πακέτα με δυνατότητα εγκατάστασης μεμονωμένα να έχουν ένα κοινό γονικό πακέτο. Διαφορετικά, συνίσταται η χρήση ενός regular package.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το PEP 420 και το Namespace packages.

Βλ. επίσης module.

nested scope

Η δυνατότητα αναφοράς σε μια μεταβλητή σε έναν περικλειόμενο ορισμό. Για παράδειγμα μια συνάρτηση που ορίζεται μέσα σε μια άλλη συνάρτηση μπορεί να αναφέρεται σε μεταβλητές στην εξωτερική συνάρτηση. Σημειώστε ότι τα ένθετα πεδία από προεπιλογή λειτουργούν μόνο για αναφορά και όχι για εκχώρηση. Οι τοπικές μεταβλητές διαβάζονται και γράφονται στο εσωτερικό πεδίο εφαρμογής. Ομοίως, οι καθολικές μεταβλητές διαβάζουν και γράφουν στον καθολικό χώρο ονομάτων. Το nonlocal επιτρέπει την εγγραφή σε εξωτερικά πεδία.

κλάση νέου στυλ

Το παλιό όνομα για το είδος των κλάσεων χρησιμοποιείται πλέον για όλα τα αντικείμενα. Σε παλιότερες εκδόσεις της Python, μόνο οι κλάσεις νέου στυλ μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις νεότερες, ευέλικτες δυνατότητες της Python όπως __slots__, descriptors, ιδιότητες __getattribute__(), μέθοδοι κλάσης, και στατικές μέθοδοι.

αντικείμενο

Οποιαδήποτε δεδομένα με κατάσταση (χαρακτηριστικά ή τιμή) και καθορισμένη συμπεριφορά (μέθοδοι). Επίσης, η τελική βασική κλάση οποιασδήποτε new-style class.

βελτιστοποιημένο πεδίο ορατότητας (scope)

Ένα πεδίο ορατότητας (scope) όπου τα ονόματα των τοπικών μεταβλητών είναι γνωστό με βεβαιότητα στον μεταγλωττιστή κατά τη μεταγλώττιση του κώδικα, επιτρέποντας τη βελτιστοποίηση της πρόσβασης για ανάγνωση και εγγραφή σε αυτά τα ονόματα. Οι τοπικοί χώροι ονομάτων για συναρτήσεις, γεννήτριες, συναρτήσεις coroutine, συμπτύξεις (comprehensions) και εκφράσεις γεννητριών βελτιστοποιούνται με αυτόν τον τρόπο. Σημείωση: οι περισσότερες βελτιστοποιήσεις του διερμηνέα εφαρμόζονται σε όλα τα πεδία ορατότητας· μόνο εκείνες που βασίζονται σε γνωστό σύνολο τοπικών και μη τοπικών μεταβλητών περιορίζονται σε βελτιστοποιημένα πεδία ορατότητας.

πακέτο

Ένα Python module που μπορεί να περιέχει submodules ή αναδρομικά, υποπακέτα. Τεχνικά, ένα πακέτο είναι μια λειτουργική μονάδα Python με ένα __path__ χαρακτηριστικό.

Βλ. επίσης regular package και namespace package.

παράμετρος

Μια έγκυρη οντότητα σε έναν ορισμό function (ή μέθοδος) που καθορίζει ένα argument (ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ορίσματα) που μπορεί να δεχθεί η συνάρτηση. Υπάρχουν πέντε είδη παραμέτρων:

  • λέξη-κλειδί ή θέση: καθορίζει ένα όρισμα που μπορεί να μεταβιβαστεί είτε θέσεως ή ως όρισμα λέξης-κλειδιού. Αυτό είναι το προεπιλεγμένο είδος παραμέτρου, για παράδειγμα foo και bar στα ακόλουθα:

    def func(foo, bar=None): ...

  • θέσεως μόνο: καθορίζει ένα όρισμα που μπορεί να παρέχεται μόνο από τη θέση. Οι παράμετροι μόνο θέσης μπορούν να οριστούν συμπεριλαμβάνοντας έναν χαρακτήρα / στη λίστα παραμέτρων του ορισμού συνάρτησης μετά από αυτές, για παράδειγμα posonly1 και posonly2 στα εξής:

    def func(posonly1, posonly2, /, positional_or_keyword): ...

  • λέξης-κλειδί μόνο: καθορίζει ένα όρισμα που μπορεί να παρέχεται μόνο με λέξη κλειδί. Οι παράμετροι μόνο για λέξη-κλειδί μπορούν να οριστούν συμπεριλαμβάνοντας μια παράμετρο θέσης ή σκέτο * στη λίστα παραμέτρων του ορισμού συνάρτησης πριν από αυτές, για παράδειγμα kw_only1 και kw_only2 στα ακόλουθα:

    def func(arg, *, kw_only1, kw_only2): ...

  • μεταβλητή θέσης: καθορίζει ότι μπορεί να παρασχεθεί μια αυθαίρετη ακολουθία ορισμάτων θέσης (επιπλέον των ορισμάτων θέσης που είναι ήδη αποδεκτά από άλλες παραμέτρους). Μια τέτοια παράμετρος μπορεί να οριστεί προσαρτώντας το όνομα της παραμέτρου με *, για παράδειγμα args στα ακόλουθα:

    def func(*args, **kwargs): ...

  • μεταβλητή λέξη-κλειδί: καθορίζει ότι μπορούν να παρέχονται αυθαίρετα πολλά ορίσματα λέξης-κλειδιού (επιπλέον των ορισμάτων λέξης κλειδιού που είναι αποδεκτά από άλλες παραμέτρους). Μια τέτοια παράμετρος μπορεί να οριστεί προσαρτώντας το όνομα της παραμέτρου με **, για παράδειγμα kwargs όπως παραπάνω.

Οι παράμετροι μπορούν να καθορίσουν τόσο τα προαιρετικά όσο και τα απαιτούμενα ορίσματα , καθώς και προεπιλεγμένες τιμές για ορισμένα προαιρετικά ορίσματα.

Βλ. επίσης την argument καταχώριση ευρετηρίου, την ερώτηση FAQ σχετικά με η διαφορά μεταξύ ορισμάτων και παραμέτρων, την κλάση inspect.Parameter, την ενότητα Function definitions και PEP 362.

path entry

Μια μεμονωμένη τοποθεσία στο import path την οποία συμβουλεύεται ο path based finder για να βρει modules για εισαγωγή.

path entry finder

Ένας finder που επιστρέφεται από έναν καλούμενο στο sys.path_hooks (δηλαδή ένα path entry hook) που ξέρει πως να εντοπίζει modules με path entry.

Βλ. importlib.abc.PathEntryFinder για τις μεθόδους που ο entry finder διαδρομής υλοποιεί.

path entry hook

Ένα καλούμενο στη λίστα sys.path_hooks, το οποίο επιστρέφει ένα path entry finder εάν ξέρει πως να βρίσκει module σε μια συγκεκριμένη path entry.

path based finder

Ένα από τα προεπιλεγμένα meta path finders που αναζητά ένα import path για modules.

path-like αντικείμενο

Ένα αντικείμενο που αντιπροσωπεύει ένα path συστήματος αρχείων. Ένα αντικείμενο path είναι είτε ένα αντικείμενο str ή bytes που αντιπροσωπεύει ένα path ή ένα αντικείμενο που υλοποιεί το πρωτόκολλο os.PathLike. Ένα αντικείμενο που υποστηρίζει το πρωτόκολλο os.PathLike μπορεί να μετατραπεί σε path συστήματος αρχείων str ή bytes καλώντας την συνάρτηση os.fspath()” τα os.fsdecode() και os.fsencode() μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εγγύηση ενός αποτελέσματος str ή bytes, αντίστοιχα. Εισήχθη από τον PEP 519.

PEP

Πρόταση Βελτίωσης Python. Ένα PEP είναι ένα έγγραφο σχεδιασμού που παρέχει πληροφορίες στην κοινότητα Python ή περιγράφει μια νέα δυνατότητα για την Python ή τις διαδικασίες ή το περιβάλλον της. Τα PEP θα πρέπει να παρέχουν μια συνοπτική τεχνική προδιαγραφή και μια λογική για τα προτεινόμενα χαρακτηριστικά.

Τα PEP προορίζονται να είναι οι κύριοι μηχανισμοί για την πρόταση σημαντικών νέων χαρακτηριστικών, για τη συλλογή πληροφοριών της κοινότητας για ένα ζήτημα και για την τεκμηρίωση των αποφάσεων σχεδιασμού που έχουν εισαχθεί στην Python. Ο συγγραφέας του PEP είναι υπεύθυνος για την οικοδόμηση συναίνεσης εντός της κοινότητας και την τεκμηρίωση αντίθετων απόψεων.

Βλ. PEP 1.

τμήμα

Ένα σύνολο από αρχεία σε έναν μόνο κατάλογο (ενδεχομένως αποθηκευμένο σε αρχείο zip) που συμβάλλουν σε ένα namespace πακέτο, όπως ορίζεται στο PEP 420.

όρισμα θέσης

Βλ. argument.

provisional API

Ένα provisional API είναι αυτό που έχει εσκεμμένα εξαιρεθεί από τις backwards εγγυήσεις συμβατότητας της τυπικής βιβλιοθήκης. Αν και δεν αναμένονται σημαντικές αλλαγές σε τέτοιες διεπαφές, εφόσον επισημαίνονται ως προσωρινές, αλλαγές μη backwards συμβατότητας (μέχρι και κατάργηση της διεπαφής) μπορεί να προκύψουν εάν κριθεί απαραίτητο από τους βασικούς προγραμματιστές. Τέτοιες αλλαγές δεν θα γίνουν άσκοπα – θα συμβούν μόνο εάν αποκαλυφθούν σοβαρά θεμελιώδη ελαττώματα που παραλείφθηκαν πριν από τη συμπερίληψη του API.

Ακόμη και για provisional API, οι μη backwards συμβατές αλλαγές θεωρούνται «λύση έσχατης ανάγκης»- θα εξακολουθεί να γίνεται κάθε προσπάθεια για να βρεθεί μια λύση backwards συμβατή σε τυχόν εντοπισμένα προβλήματα.

Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στην τυπική βιβλιοθήκη να συνεχίσει να εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να κλειδώνει προβληματικά σφάλματα σχεδιασμού για εκτεταμένες χρονικές περιόδους. Βλ. PEP 411 για περισσότερες λεπτομέρειες.

provisional πακέτο

Βλ. provisional API.

Python 3000

Ψευδώνυμο για το σύνολο εκδόσεων Python 3.x (επινοήθηκε πριν από πολύ καιρό όταν η κυκλοφορία της έκδοσης 3 ήταν κάτι στο μακρινό μέλλον.) Αυτό ονομάζεται επίσης ως συντομογραφία «Py3k».

Pythonic

Μια ιδέα ή ένα κομμάτι κώδικα που ακολουθεί πιστά τα πιο κοινά ιδιώματα της γλώσσας Python, αντί να υλοποιεί κώδικα χρησιμοποιώντας έννοιες κοινές σε άλλες γλώσσες. Για παράδειγμα, ένα κοινό ιδίωμα στην Python είναι να κάνει μια επανάληψη πάνω από όλα τα στοιχεία ενός iterable χρησιμοποιώντας μια δήλωση for. Πολλές άλλες γλώσσες που δεν έχουν αυτόν τον τύπο κατασκευής, έτσι οι άνθρωποι που δεν είναι εξοικειωμένοι με την Python χρησιμοποιούν μερικές φορές έναν αριθμητικό μετρητή:

for i in range(len(food)):
    print(food[i])

Αντίθετα, μια πιο καθαρή μέθοδος Pythonic:

for piece in food:
    print(piece)
αναγνωρισμένο όνομα

Ένα όνομα με κουκκίδες που δείχνει τη «διαδρομή» από το καθολικό εύρος ενός module σε μια κλάση, συνάρτηση ή μέθοδο που ορίζεται σε αυτήν την ενότητα, όπως ορίζεται στο PEP 3155. Για συναρτήσεις και κλάσεις ανώτατου επιπέδου, το αναγνωρισμένο όνομα είναι ίδιο με το όνομα του αντικειμένου:

>>> class C:
...     class D:
...         def meth(self):
...             pass
...
>>> C.__qualname__
'C'
>>> C.D.__qualname__
'C.D'
>>> C.D.meth.__qualname__
'C.D.meth'

Όταν χρησιμοποιείται για αναφορά σε modules , το πλήρως αναγνωρισμένο όνομα σημαίνει ολόκληρο το διακεκομμένο path προς το module, συμπεριλαμβανομένων τυχόν γονικών πακέτων π.χ. email.mime.text:

>>> import email.mime.text
>>> email.mime.text.__name__
'email.mime.text'
πλήθος αναφοράς

Ο αριθμός των αναφορών σε ένα αντικείμενο. Όταν το πλήθος αναφορών ενός αντικειμένου πέσει στο μηδέν, κατανέμεται. Μερικά αντικείμενα είναι immortal και έχουν πλήθος αναφορών που δεν τροποποιούνται ποτέ και επομένως τα αντικείμενα δεν κατανέμονται ποτέ. Η καταμέτρηση αναφορών γενικά δεν είναι ορατή στον κώδικα της Python, αλλά είναι βασικό στοιχείο της υλοποίησης CPython. Οι προγραμματιστές μπορούν να καλέσουν τη συνάρτηση sys.getrefcount() για να επιστρέψουν το πλήθος αναφοράς για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο.

In CPython, reference counts are not considered to be stable or well-defined values; the number of references to an object, and how that number is affected by Python code, may be different between versions.

κανονικό πακέτο

Ένα παραδοσιακό package, όπως ένας κατάλογος που περιέχει ένα __init__.py αρχείο.

Βλ. επίσης namespace package.

REPL

Ακρωνύμιο του «read–eval–print loop», άλλη ονομασία για το interactive περιβάλλον του διερμηνέα.

__slots__

Μια δήλωση μέσα σε μια κλάση που εξοικονομεί μνήμη δηλώνοντας εκ των προτέρων χώρο για παράδειγμα χαρακτηριστικά και εξαλείφοντας λεξικά στιγμιοτύπων. Αν και δημοφιλής, η τεχνική είναι κάπως δύσκολο να γίνει σωστή και προορίζεται καλύτερα για σπάνιες περιπτώσεις όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός στιγμιοτύπων σε μια εφαρμογή κρίσιμης-μνήμης.

ακολουθία

Ένας iterable που υποστηρίζει την αποτελεσματική πρόσβαση στο στοιχείο χρησιμοποιώντας ακέραιους δείκτες μέσω της ειδική μεθόδου __getitem__() και ορίζει μια μέθοδο __len__() που επιστρέφει το μήκος της ακολουθίας. Ορισμένοι ενσωματωμένοι τύποι ακολουθιών είναι list, str, tuple, και bytes. Σημειώστε ότι το dict υποστηρίζει επίσης __getitem__() και __len__(), αλλά θεωρείται αντιστοίχιση και όχι ακολουθία επειδή οι αναζητήσεις χρησιμοποιούν αυθαίρετα hashable κλειδιά παρά ακέραιοι.

Η αφηρημένη βασική κλάση collections.abc.Sequence ορίζει μια πολύ πιο πλούσια διεπαφή που ξεπερνά τα απλά __getitem__() και __len__(), adding count(), index(), __contains__(), και __reversed__(). Οι τύποι που υλοποιούν αυτήν την διευρυμένη διεπαφή μπορούν να καταχωρηθούν ρητά χρησιμοποιώντας register(). Για περισσότερη τεκμηρίωση σχετικά με τις μεθόδους ακολουθίας γενικά, ανατρέξτε στο Common Sequence Operations.

set comprehension

Ένας συμπαγής τρόπος για να επεξεργαστείτε όλα ή μέρος των στοιχείων σε ένα iterable και να επιστραφεί ένα σύνολο με τα αποτελέσματα. results = {c for c in 'abracadabra' if c not in 'abc'} δημιουργεί το σύνολο συμβολοσειρών {'r', 'd'}. Βλ. Displays for lists, sets and dictionaries.

μοναδικό dispatch

Μια μορφή dispatch generic function όπου η υλοποίηση επιλέγεται με βάση τον τύπο ενός μεμονωμένου ορίσματος.

slice

Ένα αντικείμενο που συνήθως περιέχει ένα τμήμα μιας ακολουθίας sequence. Δημιουργείται ένα slice χρησιμοποιώντας τη σημείωση subscript, [] με άνω και κάτω τελείες μεταξύ αριθμών όταν δίνονται πολλοί, όπως στο variable_name[1:3:5]. Η σημείωση αγκύλης (subscript) χρησιμοποιεί εσωτερικά αντικείμενα slice.

απαρχαιωμένη με ήπιο τρόπο

Ένα απαρχαιωμένο με ήπιο τρόπο API δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε νέο κώδικα, αλλά είναι ασφαλές σε ήδη υπάρχοντα κώδικα να το χρησιμοποιεί. Το API παραμένει τεκμηριωμένο και δοκιμασμένο, αλλά δεν θα ενισχυθεί περαιτέρω.

Η κατάργηση με ήπιο τρόπο, σε αντίθεση με την κανονική κατάργηση, δεν σχεδιάζει την κατάργηση του API και δεν θα εκπέμπει ειδοποιήσεις

Δείτε PEP 387: Soft Deprecation.

ειδική μέθοδος

Μια μέθοδος που καλείται σιωπηρά από την Python για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη λειτουργία σε έναν τύπο, όπως η προσθήκη. Τέτοιες μέθοδοι έχουνε ονόματα που ξεκινούν και τελειώνουν με διπλές κάτω παύλες. Οι ειδικές μέθοδοι τεκμηριώνονται στο Special method names.

standard library

The collection of packages, modules and extension modules distributed as a part of the official Python interpreter package. The exact membership of the collection may vary based on platform, available system libraries, or other criteria. Documentation can be found at The Python Standard Library.

See also sys.stdlib_module_names for a list of all possible standard library module names.

δήλωση

Μια πρόταση είναι μέρος μιας σουίτας (ένα «μπλοκ» κώδικα). Μια πρόταση είναι είτε ένας expression είτε μια από πολλές δομές με μια λέξη-κλειδί όπως if, while ή for.

ελεγκτής στατικού τύπου

Ένα εξωτερικό εργαλείο όπου διαβάζει τον Python κώδικα και τον αναλύει, αναζητώντας προβλήματα όπως λανθασμένοι τύποι. Βλ. επίσης type hints και το module typing.

stdlib

An abbreviation of standard library.

strong reference

Στο C API της Python, μια ισχυρή αναφορά είναι μια αναφορά σε ένα αντικείμενο που ανήκει στον κώδικα που περιέχει την αναφορά. Η ισχυρή αναφορά λαμβάνεται καλώντας το Py_INCREF() όταν η αναφορά δημιουργείται και απελευθερώνεται με Py_DECREF() όταν διαγραφεί η αναφορά.

Η συνάρτηση Py_NewRef() μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ισχυρής αναφοράς σε ένα αντικείμενο. Συνήθως, η συνάρτηση Py_DECREF() πρέπει να καλείται στην ισχυρή αναφορά πριν βγει από το εύρος της ισχυρής αναφοράς, για να αποφευχθεί η διαρροή μιας αναφοράς.

Βλ. επίσης borrowed reference.

κωδικοποίηση κειμένου

Μια συμβολοσειρά στην Python είναι μια ακολουθία σημείων κώδικα Unicode (στο εύρος U+0000–U+10FFFF). Για να αποθηκεύσετε ή να μεταφέρετε μια συμβολοσειρά, πρέπει να σειριοποιηθεί ως δυαδική ακολουθία.

Η σειριοποίηση μιας συμβολοσειράς σε μια δυαδική ακολουθία είναι γνωστή ως «κωδικοποίηση» , και η αναδημιουργία της συμβολοσειράς από την δυαδική ακολουθία είναι γνωστή ως «αποκωδικοποίηση».

Υπάρχει μια ποικιλία διαφορετικής σειριοποίησης κειμένου codecs, οι οποίοι συλλογικά αναφέρονται ως «κωδικοποιήσεις κειμένου».

αρχείο κειμένου

Ένα file object ικανό να διαβάζει και να γράφει αντικείμενα str. Συχνά, ένα αρχείο κειμένου αποκτά πραγματικά πρόσβαση σε μια ροή δυαδική ροή δεδομένων και χειρίζεται αυτόματα την text encoding. Παραδείγματα αρχείων κειμένου είναι αρχεία που ανοίγουν σε λειτουργία κειμένου ('r' ή 'w'), sys.stdin, sys.stdout, και στιγμιότυπα του io.StringIO.

Βλ. επίσης binary file για ένα αντικείμενο αρχείου με δυνατότητα ανάγνωσης και εγγραφής δυαδικά αντικείμενα.

λεκτικό σύμβολο (token)

Μια μικρή μονάδα πηγαίου κώδικα, που παράγεται από τον lexical analyzer (γνωστό και ως αναλυτή (tokenizer)). Ονόματα, αριθμοί, συμβολοσειρές, τελεστές αλλαγές γραμμής και παρόμοια στοιχεία αναπαρίστανται ως λεκτικά σύμβολα (tokens).

Το module tokenize εκθέτει τον λεξικό αναλυτή της Python. Το module token περιέχει πληροφορίες για τους διάφορους τύπους λεκτικών συμβόλων (tokens).

συμβολοσειρά τριπλών εισαγωγικών

Μια συμβολοσειρά που δεσμεύεται από τρεις περιπτώσεις είτε ενός εισαγωγικού (») ή μιας αποστρόφου (“). Αν και δεν παρέχουν καμία λειτουργικότητα που δεν είναι διαθέσιμη με συμβολοσειρές με μονά εισαγωγικά, είναι χρήσιμες για διαφόρους λόγους. Σας επιτρέπουν να συμπεριλάβετε μονά και διπλά εισαγωγικά χωρίς διαφυγή σε μια συμβολοσειρά και μπορούν να εκτείνονται σε πολλές γραμμές χωρίς τη χρήση του χαρακτήρα συνέχεια, καθιστώντας τα ιδιαίτερα χρήσιμα κατά τη σύνταξη εγγράφων με συμβολοσειρές.

τύπος

Ο τύπος ενός Python αντικειμένου καθορίζει τι είδους αντικείμενο είναι∙ κάθε αντικείμενο έχει έναν τύπο. Ο τύπος ενός αντικειμένου είναι προσβάσιμος ως το χαρακτηριστικό __class__ ή μπορεί να ανακτηθεί με type(obj).

type alias

Ένα συνώνυμο για έναν τύπο, που δημιουργείται με την ανάθεση τύπου σε ένα αναγνωριστικό.

Τα type aliases είναι χρήσιμα για την απλοποίηση type alias. Για παράδειγμα:

def remove_gray_shades(
        colors: list[tuple[int, int, int]]) -> list[tuple[int, int, int]]:
    pass

μπορεί να γίνει πιο ευανάγνωστο όπως:

Color = tuple[int, int, int]

def remove_gray_shades(colors: list[Color]) -> list[Color]:
    pass

Βλ. typing και PEP 484, που περιγράφει αυτήν την λειτουργικότητα.

type hint

Ένας annotation που καθορίζει τον αναμενόμενο τύπο για μια μεταβλητή, ένα χαρακτηριστικό κλάσης ή μια παράμετρο συνάρτησης ή τιμή επιστροφής.

Οι υποδείξεις τύπων (type hints) είναι προαιρετικές και δεν επιβάλλονται από την Python, αλλά είναι χρήσιμες για static type checkers. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους IDEs με τη συμπλήρωση και την αναδιαμόρφωση κώδικα.

Υποδείξεις τύπου (type hints) για καθολικές μεταβλητές, χαρακτηριστικά κλάσης και συναρτήσεις , αλλά όχι τοπικές μεταβλητές, μπορούν να προσπελαστούν χρησιμοποιώντας το typing.get_type_hints().

Βλ. typing και PEP 484, που περιγράφει αυτήν την λειτουργικότητα.

καθολικές νέες γραμμές

Ένα τρόπος ερμηνείας ροών κειμένου στον οποίο όλα τα ακόλουθα αναγνωρίζονται ως λήξεις μιας γραμμής: η σύμβαση τέλους γραμμής του Unix '\n', η σύμβαση των Windows '\r\n', και την παλιά σύμβαση Macintosh '\r'. Βλ. PEP 278 και PEP 3116, καθώς και bytes.splitlines() για πρόσθετη χρήση.

annotation μεταβλητής

Ένας annotation μια μεταβλητής ή ενός χαρακτηριστικού κλάσης.

Όταν annotating μια μεταβλητή ή ένα χαρακτηριστικό κλάσης, η ανάθεση είναι προαιρετική:

class C:
    field: 'annotation'

Τα annotations μεταβλητών χρησιμοποιούνται συνήθως για type hints: για παράδειγμα αυτή η μεταβλητή αναμένεται να λάβει τιμές int:

count: int = 0

Η σύνταξη annotation μεταβλητής περιγράφεται στην ενότητα Annotated assignment statements.

Βλ. function annotation, PEP 484 και PEP 526, που περιγράφουν αυτή τη λειτουργία. Δείτε επίσης Annotations Best Practices για βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την εργασία με σχολιασμούς.

virtual environment

Ένα συνεργατικά απομονωμένο περιβάλλον χρόνου εκτέλεσης που επιτρέπει στους χρήστες και τις εφαρμογές της Python να εγκαταστήσουν και να αναβαθμίσουν πακέτα διανομής Python χωρίς να παρεμβαίνουν στη συμπεριφορά άλλων εφαρμογών Python που εκτελούνται στο ίδιο σύστημα.

Βλ. επίσης venv.

virtual machine

Ένας υπολογιστής ορίζεται εξ ολοκλήρου από το λογισμικό. Η εικονική μηχανή της Python εκτελεί το bytecode που εκπέμπεται από τον μεταγλωττιστή bytecode.

walrus operator

A light-hearted way to refer to the assignment expression operator := because it looks a bit like a walrus if you turn your head.

Zen της Python

Κατάλογος σχεδιαστικών αρχών και φιλοσοφιών που είναι χρήσιμες για την κατανόηση και τη χρήση της γλώσσας. Ο κατάλογος μπορεί να βρεθεί πληκτρολογώντας «import this» στην διαδραστική κονσόλα.