6. Modüller

Python yorumlayıcısından çıkıp tekrar girerseniz, yaptığınız tanımlar (fonksiyonlar ve değişkenler) kaybolur. Bu nedenle, daha uzun bir program yazmak istiyorsanız, girdiyi yorumlayıcıya hazırlarken bir metin düzenleyicisi kullanmak ve o dosyayla girdi olarak çalıştırmak daha iyidir. Bu bir script oluşturma olarak bilinir. Programınız uzadıkça, daha kolay bakım için birkaç dosyaya bölmek isteyebilirsiniz. Ayrıca, tanımını her programa kopyalamadan, birkaç programda yazdığınız kullanışlı bir fonksiyonu kullanmak isteyebilirsiniz.

Bunu desteklemek için Python, tanımları bir dosyaya koymanın ve bunları bir komut dosyasında veya yorumlayıcının etkileşimli bir örneğinde kullanmanın bir yolunu sağlar. Böyle bir dosyaya module denir; bir modülden alınan tanımlar diğer modüllere veya main modülüne (en üst düzeyde ve hesap makinesi modunda yürütülen bir komut dosyasında erişiminiz olan değişkenlerin derlenmesi) aktarılabilir.

Modül, Python tanımlarını ve ifadelerini içeren bir dosyadır. Dosya adı, .py son ekini içeren modül adıdır. Bir modül içinde, modülün adı (dize olarak) __name__ genel değişkeninin değeri olarak kullanılabilir. Örneğin, geçerli dizinde aşağıdaki içeriklerle fibo.py adlı bir dosya oluşturmak için en sevdiğiniz metin düzenleyicisini kullanın:

# Fibonacci numbers module

def fib(n):    # write Fibonacci series up to n
    a, b = 0, 1
    while a < n:
        print(a, end=' ')
        a, b = b, a+b
    print()

def fib2(n):   # return Fibonacci series up to n
    result = []
    a, b = 0, 1
    while a < n:
        result.append(a)
        a, b = b, a+b
    return result

Şimdi Python yorumlayıcısına girin ve bu modülü aşağıdaki komutla içe aktarın:

>>> import fibo

This does not enter the names of the functions defined in fibo directly in the current symbol table; it only enters the module name fibo there. Using the module name you can access the functions:

>>> fibo.fib(1000)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377 610 987
>>> fibo.fib2(100)
[0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89]
>>> fibo.__name__
'fibo'

Bir işlevi sık sık kullanmayı düşünüyorsanız, işlevi yerel bir ada atayabilirsiniz:

>>> fib = fibo.fib
>>> fib(500)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377

6.1. Modüller hakkında daha fazla

Bir modül, işlev tanımlarının yanı sıra çalıştırılabilir ifadeler de içerebilir. Bu ifadeler modülü başlatmayı amaçlamaktadır. Yalnızca bir import ifadesinde modül adıyla karşılaşıldığında ilk kez yürütülürler. 1 (Dosya komut dosyası olarak yürütülürse de çalıştırılırlar.)

Each module has its own private symbol table, which is used as the global symbol table by all functions defined in the module. Thus, the author of a module can use global variables in the module without worrying about accidental clashes with a user’s global variables. On the other hand, if you know what you are doing you can touch a module’s global variables with the same notation used to refer to its functions, modname.itemname.

Modules can import other modules. It is customary but not required to place all import statements at the beginning of a module (or script, for that matter). The imported module names are placed in the importing module’s global symbol table.

There is a variant of the import statement that imports names from a module directly into the importing module’s symbol table. For example:

>>> from fibo import fib, fib2
>>> fib(500)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377

This does not introduce the module name from which the imports are taken in the local symbol table (so in the example, fibo is not defined).

Bir modülün tanımladığı tüm adları içe aktarmak için bir varyant bile vardır:

>>> from fibo import *
>>> fib(500)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377

Bu, alt çizgiyle başlayanlar (_) dışındaki tüm isimleri alır. Çoğu durumda Python programcıları bu özelliği kullanmaz, çünkü yorumlayıcıya bilinmeyen bir ad kümesi ekler ve muhtemelen önceden tanımladığınız bazı şeyleri gizler.

Genel olarak, bir modülden veya paketten * içeri aktarma uygulamasının, genellikle okunamayan koda neden olduğundan hoş karşılanmadığına dikkat edin. Ancak, etkileşimli oturumlarda yazmayı kaydetmek için kullanmak sorun değildir.

Modül adının ardından as geliyorsa, as ‘den sonraki ad doğrudan içe aktarılan modüle bağlanır.

>>> import fibo as fib
>>> fib.fib(500)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377

Bu, modülün import fibo ‘nun yapacağı şekilde etkin bir şekilde içe aktarılmasıdır, tek farkı fib olarak mevcut olmasıdır.

Benzer efektlere sahip from kullanılırken de kullanılabilir:

>>> from fibo import fib as fibonacci
>>> fibonacci(500)
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377

Not

Verimlilik nedeniyle, her modül yorumlayıcı oturumu başına yalnızca bir kez içe aktarılır. Bu nedenle, modüllerinizi değiştirirseniz, yorumlayıcıyı yeniden başlatmanız gerekir - veya etkileşimli olarak test etmek istediğiniz tek bir modülse, importlib.reload(), örneğin importlib; importlib.reload(modulename).

6.1.1. Modülleri komut dosyası olarak yürütme

Bir Python modülünü :: ile çalıştırdığınızda:

python fibo.py <arguments>

modüldeki kod, içe aktardığınız gibi yürütülür, ancak __name__ "__main__" olarak ayarlanır. Bu, modülünüzün sonuna bu kodu ekleyerek:

if __name__ == "__main__":
    import sys
    fib(int(sys.argv[1]))

dosyayı bir komut dosyası ve içe aktarılabilir bir modül olarak kullanılabilir hale getirebilirsiniz, çünkü komut satırını ayrıştıran kod yalnızca modül “main” dosya olarak yürütülürse çalışır:

$ python fibo.py 50
0 1 1 2 3 5 8 13 21 34

Modül içe aktarılırsa kod çalıştırılmaz:

>>> import fibo
>>>

Bu genellikle bir modüle uygun bir kullanıcı arabirimi sağlamak veya test amacıyla kullanılır (modülü komut dosyası olarak çalıştırmak bir test paketi yürütür).

6.1.2. Modül Arama Yolu

When a module named spam is imported, the interpreter first searches for a built-in module with that name. These module names are listed in sys.builtin_module_names. If not found, it then searches for a file named spam.py in a list of directories given by the variable sys.path. sys.path is initialized from these locations:

• Girdi komut dosyasını içeren dizin (veya dosya belirtilmediğinde geçerli dizin).

• PYTHONPATH (kabuk değişkeni PATH ile aynı sözdizimine sahip dizin adlarının listesi).

• Kuruluma bağlı varsayılan (kural olarak, site modülü tarafından işlenen bir “site-packages” dizini dahil).

Not

Symlink’leri destekleyen dosya sistemlerinde, symlink izlendikten sonra girdi komut dosyasını içeren dizin hesaplanır. Başka bir deyişle, symlink içeren dizin modül arama yoluna not eklenir.

Başlatıldıktan sonra Python programları sys.path değiştirebilir. Çalıştırılmakta olan komut dosyasını içeren dizin, arama yolunun başına, standart kitaplık yolunun önüne yerleştirilir. Bu, kitaplık dizininde aynı ada sahip modüller yerine bu dizindeki komut dosyalarının yüklanacağı anlamına gelir. Değiştirme amaçlanmadığı sürece bu bir hatadır. Daha fazla bilgi için Standart modüller bölümüne bakın.

6.1.3. “Derlenmiş” Python dosyaları

Modüllerin yüklenmesini hızlandırmak için Python, her modülün derlenmiş sürümünü __pycache__ dizininde module.version.pyc adı altında önbelleğe alır; burada sürüm, derlenen dosyanın biçimini kodlar; genellikle Python sürüm numarasını içerir. Örneğin, CPython 3.3 sürümünde spam.py’nin derlenmiş sürümü __pycache__/spam.cpython-33.pyc olarak önbelleğe alınacaktır. Bu adlandırma kuralı, farklı sürümlerden ve Python’un farklı sürümlerinden derlenmiş modüllerin bir arada var olmasına izin verir.

Python, eski olup olmadığını ve yeniden derlenmesi gerekip gerekmediğini görmek için kaynağın değişiklik tarihini derlenmiş sürümle karşılaştırır. Bu tamamen otomatik bir işlemdir. Ayrıca, derlenen modüller platformdan bağımsızdır, bu nedenle aynı kitaplık farklı mimarilere sahip sistemler arasında paylaşılabilir.

Python iki durumda önbelleği kontrol etmez. İlk olarak, doğrudan komut satırından yüklenen modülün sonucunu her zaman yeniden derler ve saklamaz. İkincisi, kaynak modül yoksa önbelleği kontrol etmez. Kaynak olmayan (yalnızca derlenmiş) bir dağıtımı desteklemek için, derlenen modül kaynak dizinde olmalı ve bir kaynak modül olmamalıdır.

Uzmanlar için bazı ipuçları:

• Derlenmiş bir modülün boyutunu küçültmek için Python komutundaki -O veya -OO anahtarlarını kullanabilirsiniz. -O anahtarı, onaylama ifadelerini kaldırır, -OO anahtarı, hem assert ifadelerini hem de __doc__ dizelerini kaldırır. Bazı programlar bunların kullanılabilir olmasına güvenebileceğinden, bu seçeneği yalnızca ne yaptığınızı biliyorsanız kullanmalısınız. “Optimize edilmiş” modüller bir “opt-” etiketine sahiptir ve genellikle daha küçüktür. Gelecekteki sürümler, optimizasyonun etkilerini değiştirebilir.

• Bir program .pyc dosyasından okunduğunda, .py dosyasından okunduğundan daha hızlı çalışmaz; .pyc dosyaları hakkında daha hızlı olan tek şey, yüklenme hızlarıdır.

• compileall modülü, bir dizindeki tüm modüller için .pyc dosyaları oluşturabilir.

• PEP 3147 ‘de, kararların bir akış şeması da dahil olmak üzere, bu süreç hakkında daha fazla ayrıntı bulunmaktadır.

6.2. Standart modüller

Python, ayrı bir belge olan Python Kütüphanesi Referansında (bundan sonra “Kütüphane Referansı”) açıklanan standart modüllerden oluşan bir kütüphane ile birlikte gelir. Bazı modüller yorumlayıcıya yerleştirilmiştir; bunlar, dilin çekirdeğinin bir parçası olmayan, ancak yine de verimlilik için veya sistem çağrıları gibi işletim sistemi ilkellerine erişim sağlamak için yerleşik olan işlemlere erişim sağlar. Bu tür modüller seti, aynı zamanda temel platforma da bağlı olan bir yapılandırma seçeneğidir. Örneğin, winreg modülü yalnızca Windows sistemlerinde sağlanır. Belirli bir modül biraz ilgiyi hak ediyor: Her Python yorumlayıcısında yerleşik olan sys. sys.ps1 ve sys.ps2 değişkenleri, birincil ve ikincil bilgi istemleri olarak kullanılan dizeleri tanımlar:

>>> import sys
>>> sys.ps1
'>>> '
>>> sys.ps2
'... '
>>> sys.ps1 = 'C> '
C> print('Yuck!')
Yuck!
C>

Bu iki değişken yalnızca yorumlayıcı etkileşimli moddaysa tanımlanır.

sys.path değişkeni, yorumlayıcının modüller için arama yolunu belirleyen bir dizeler listesidir. PYTHONPATH ortam değişkeninden veya PYTHONPATH ayarlanmamışsa yerleşik bir varsayılan değerden alınan varsayılan bir yola başlatılır. Standart liste işlemlerini kullanarak değiştirebilirsiniz:

>>> import sys
>>> sys.path.append('/ufs/guido/lib/python')

6.3. dir() Fonksiyonu

Yerleşik fonksiyon dir(), bir modülün hangi adları tanımladığını bulmak için kullanılır. Sıralanmış bir dize listesi döndürür:

>>> import fibo, sys
>>> dir(fibo)
['__name__', 'fib', 'fib2']
>>> dir(sys)  
['__breakpointhook__', '__displayhook__', '__doc__', '__excepthook__',
 '__interactivehook__', '__loader__', '__name__', '__package__', '__spec__',
 '__stderr__', '__stdin__', '__stdout__', '__unraisablehook__',
 '_clear_type_cache', '_current_frames', '_debugmallocstats', '_framework',
 '_getframe', '_git', '_home', '_xoptions', 'abiflags', 'addaudithook',
 'api_version', 'argv', 'audit', 'base_exec_prefix', 'base_prefix',
 'breakpointhook', 'builtin_module_names', 'byteorder', 'call_tracing',
 'callstats', 'copyright', 'displayhook', 'dont_write_bytecode', 'exc_info',
 'excepthook', 'exec_prefix', 'executable', 'exit', 'flags', 'float_info',
 'float_repr_style', 'get_asyncgen_hooks', 'get_coroutine_origin_tracking_depth',
 'getallocatedblocks', 'getdefaultencoding', 'getdlopenflags',
 'getfilesystemencodeerrors', 'getfilesystemencoding', 'getprofile',
 'getrecursionlimit', 'getrefcount', 'getsizeof', 'getswitchinterval',
 'gettrace', 'hash_info', 'hexversion', 'implementation', 'int_info',
 'intern', 'is_finalizing', 'last_traceback', 'last_type', 'last_value',
 'maxsize', 'maxunicode', 'meta_path', 'modules', 'path', 'path_hooks',
 'path_importer_cache', 'platform', 'prefix', 'ps1', 'ps2', 'pycache_prefix',
 'set_asyncgen_hooks', 'set_coroutine_origin_tracking_depth', 'setdlopenflags',
 'setprofile', 'setrecursionlimit', 'setswitchinterval', 'settrace', 'stderr',
 'stdin', 'stdout', 'thread_info', 'unraisablehook', 'version', 'version_info',
 'warnoptions']

Argümanlar olmadan, dir(), şu anda tanımladığınız adları listeler:

>>> a = [1, 2, 3, 4, 5]
>>> import fibo
>>> fib = fibo.fib
>>> dir()
['__builtins__', '__name__', 'a', 'fib', 'fibo', 'sys']

Her tür adın listelendiğini unutmayın: değişkenler, modüller, fonksiyonlar vb.

dir() yerleşik fonksiyonlarun ve değişkenlerin adlarını listelemez. Bunların bir listesini istiyorsanız, standart modül builtins ‘de tanımlanırlar:

>>> import builtins
>>> dir(builtins)  
['ArithmeticError', 'AssertionError', 'AttributeError', 'BaseException',
 'BlockingIOError', 'BrokenPipeError', 'BufferError', 'BytesWarning',
 'ChildProcessError', 'ConnectionAbortedError', 'ConnectionError',
 'ConnectionRefusedError', 'ConnectionResetError', 'DeprecationWarning',
 'EOFError', 'Ellipsis', 'EnvironmentError', 'Exception', 'False',
 'FileExistsError', 'FileNotFoundError', 'FloatingPointError',
 'FutureWarning', 'GeneratorExit', 'IOError', 'ImportError',
 'ImportWarning', 'IndentationError', 'IndexError', 'InterruptedError',
 'IsADirectoryError', 'KeyError', 'KeyboardInterrupt', 'LookupError',
 'MemoryError', 'NameError', 'None', 'NotADirectoryError', 'NotImplemented',
 'NotImplementedError', 'OSError', 'OverflowError',
 'PendingDeprecationWarning', 'PermissionError', 'ProcessLookupError',
 'ReferenceError', 'ResourceWarning', 'RuntimeError', 'RuntimeWarning',
 'StopIteration', 'SyntaxError', 'SyntaxWarning', 'SystemError',
 'SystemExit', 'TabError', 'TimeoutError', 'True', 'TypeError',
 'UnboundLocalError', 'UnicodeDecodeError', 'UnicodeEncodeError',
 'UnicodeError', 'UnicodeTranslateError', 'UnicodeWarning', 'UserWarning',
 'ValueError', 'Warning', 'ZeroDivisionError', '_', '__build_class__',
 '__debug__', '__doc__', '__import__', '__name__', '__package__', 'abs',
 'all', 'any', 'ascii', 'bin', 'bool', 'bytearray', 'bytes', 'callable',
 'chr', 'classmethod', 'compile', 'complex', 'copyright', 'credits',
 'delattr', 'dict', 'dir', 'divmod', 'enumerate', 'eval', 'exec', 'exit',
 'filter', 'float', 'format', 'frozenset', 'getattr', 'globals', 'hasattr',
 'hash', 'help', 'hex', 'id', 'input', 'int', 'isinstance', 'issubclass',
 'iter', 'len', 'license', 'list', 'locals', 'map', 'max', 'memoryview',
 'min', 'next', 'object', 'oct', 'open', 'ord', 'pow', 'print', 'property',
 'quit', 'range', 'repr', 'reversed', 'round', 'set', 'setattr', 'slice',
 'sorted', 'staticmethod', 'str', 'sum', 'super', 'tuple', 'type', 'vars',
 'zip']

6.4. Paketler

Paketler, “noktalı modül adlarını” kullanarak Python’un modül ad alanını yapılandırmanın bir yoludur. Örneğin, modül adı A.B, “A” adlı bir pakette “B” adlı bir alt modülü belirtir. Modüllerin kullanılması, farklı modüllerin yazarlarını birbirlerinin global değişken adları hakkında endişelenmekten kurtardığı gibi, noktalı modül adlarının kullanılması, NumPy veya Pillow gibi çok modüllü paketlerin yazarlarını birbirlerinin modül adları hakkında endişelenmekten kurtarır.

Ses dosyalarının ve ses verilerinin tek tip işlenmesi için bir modül koleksiyonu (“paket”) tasarlamak istediğinizi varsayalım. Birçok farklı ses dosyası biçimi vardır (genellikle uzantılarıyla tanınır, örneğin: .wav, .aiff, .au) bu nedenle, çeşitli dosya biçimleri arasında dönüşüm için büyüyen bir modül koleksiyonu oluşturmanız ve sürdürmeniz gerekebilir. Ses verileri üzerinde gerçekleştirmek isteyebileceğiniz birçok farklı işlem de vardır (karıştırma, eko ekleme, ekolayzır işlevi uygulama, yapay bir stereo efekti oluşturma gibi) bu nedenle ek olarak, bu işlemleri gerçekleştirmek için hiç bitmeyen bir modül akışı yazıyor olacaksınız. İşte paketiniz için olası bir yapı (hiyerarşik bir dosya sistemi cinsinden ifade edilir):

sound/                          Top-level package
      __init__.py               Initialize the sound package
      formats/                  Subpackage for file format conversions
              __init__.py
              wavread.py
              wavwrite.py
              aiffread.py
              aiffwrite.py
              auread.py
              auwrite.py
              ...
      effects/                  Subpackage for sound effects
              __init__.py
              echo.py
              surround.py
              reverse.py
              ...
      filters/                  Subpackage for filters
              __init__.py
              equalizer.py
              vocoder.py
              karaoke.py
              ...

Paketi içe aktarırken Python, paket alt dizinini arayan sys.path üzerindeki dizinleri arar.

Python’un dosyayı içeren dizinleri paketler olarak ele alması için __init__.py dosyaları gereklidir. Bu, string gibi ortak bir ada sahip dizinlerin, daha sonra modül arama yolunda oluşan geçerli modülleri istemeden gizlemesini önler. En basit durumda, __init__.py yalnızca boş bir dosya olabilir, ancak aynı zamanda paket için başlatma kodunu çalıştırabilir veya daha sonra açıklanacak olan __all__ değişkenini ayarlayabilir.

Paketin kullanıcıları, paketin içindeki ayrı modülleri içe aktarabilir, örneğin:

import sound.effects.echo

Bu, sound.effects.echo alt modülünü yükler. Tam adı ile referans gösterilmelidir.

sound.effects.echo.echofilter(input, output, delay=0.7, atten=4)

Alt modülü içe aktarmanın alternatif bir yolu:

from sound.effects import echo

Bu ayrıca echo alt modülünü yükler ve paket öneki olmadan kullanılabilir hale getirir, böylece aşağıdaki gibi kullanılabilir:

echo.echofilter(input, output, delay=0.7, atten=4)

Yine başka bir varyasyon, istenen işlevi veya değişkeni doğrudan içe aktarmaktır:

from sound.effects.echo import echofilter

Yine, bu, echo alt modülünü yükler, ancak bu, echofilter() fonksiyonunu doğrudan kullanılabilir hale getirir:

echofilter(input, output, delay=0.7, atten=4)

from package import item kullanırken, öğenin paketin bir alt modülü (veya alt paketi) veya pakette tanımlanmış bir fonksiyon, sınıf veya değişken gibi başka bir ad olabileceğini unutmayın. import ifadesi önce öğenin pakette tanımlanıp tanımlanmadığını test eder; değilse modül olduğunu varsayar ve yüklemeye çalışır. Onu bulamazsa, bir ImportError istisnası ortaya çıkar.

Aksine, import item.subitem.subsubitem gibi bir sözdizimi kullanırken, sonuncusu hariç her öğe bir paket olmalıdır; son öğe bir modül veya paket olabilir, ancak önceki öğede tanımlanan bir sınıf, fonksiyon veya değişken olamaz.

6.4.1. Bir Paketten * İçe Aktarma

Şimdi, kullanıcı from sound.effects import * yazdığında ne olur? İdeal olarak, bunun bir şekilde dosya sistemine gitmesi, pakette hangi alt modüllerin bulunduğunu bulması ve hepsini içe aktarması umulur. Bu uzun zaman alabilir ve alt modüllerin içe aktarılması, yalnızca alt modül açıkça içe aktarıldığında gerçekleşmesi gereken istenmeyen yan etkilere neden olabilir.

Tek çözüm, paket yazarının paketin açık bir dizinini sağlamasıdır. import ifadesi aşağıdaki kuralı kullanır: eğer bir paketin __init__.py kodu __all__ adlı bir liste tanımlarsa, from package import * ile karşılaşıldığında alınması gereken modül adlarının listesi olarak alınır. Paketin yeni bir sürümü yayınlandığında bu listeyi güncel tutmak paket yazarının sorumluluğundadır. Paket yazarları, paketlerinden * içe aktarmak için bir kullanım görmezlerse, onu desteklememeye de karar verebilirler. Örneğin, sound/effects/__init__.py dosyası şu kodu içerebilir:

__all__ = ["echo", "surround", "reverse"]

This would mean that from sound.effects import * would import the three named submodules of the sound.effects package.

__all__ tanımlı değilse, from sound.effects import * ifadesi sound.effects paketindeki tüm alt modülleri geçerli ad alanına almaz; yalnızca sound.effects paketinin içe aktarılmasını sağlar (mümkünse herhangi bir başlatma kodunu __init__.py içinde çalıştırır) ve ardından pakette tanımlanan adları içe aktarır. Bu, __init__.py tarafından tanımlanan tüm adları (ve açıkça yüklenen alt modülleri) içerir. Ayrıca, önceki import ifadeleri tarafından açıkça yüklenen paketin tüm alt modüllerini de içerir. Bu kodu dikkate alın

import sound.effects.echo
import sound.effects.surround
from sound.effects import *

Bu örnekte, echo ve surround modülleri geçerli ad alanına aktarılır, çünkü bunlar from...import ifadesi yürütüldüğünde sound.effects paketinde tanımlanmışlardır. (Bu aynı zamanda __all__ tanımlandığında da çalışır.)

Bazı modüller, import * kullandığınızda yalnızca belirli kalıpları takip eden adları dışa aktarmak üzere tasarlanmış olsa da, üretim kodunda yine de kötü uygulama olarak kabul edilir.

Unutmayın, from package import specific_submodule kullanmanın yanlış bir tarafı yok! Aslında, içe aktarma modülünün farklı paketlerden aynı ada sahip alt modülleri kullanması gerekmedikçe, önerilen gösterim budur.

6.4.2. Paket İçi Referanslar

Paketler alt paketler halinde yapılandırıldığında (örnekteki sound paketinde olduğu gibi), kardeş paketlerin alt modüllerine atıfta bulunmak için mutlak içe aktarma kullanabilirsiniz. Örneğin, sound.filters.vocoder modülünün sound.effects paketindeki echo modülünü kullanması gerekiyorsa, from sound.effects import echo ‘yu kullanabilir.

Ayrıca, içe aktarma ifadesinin from module import name formuyla göreli içe aktarmaları da yazabilirsiniz. Bu içe aktarmalar, göreli içe aktarmada yer alan mevcut ve ana paketleri belirtmek için baştaki noktaları kullanır. Örneğin surround modülünden şunları kullanabilirsiniz:

from . import echo
from .. import formats
from ..filters import equalizer

Göreceli içe aktarmaların geçerli modülün adını temel aldığını unutmayın. Ana modülün adı her zaman "__main__" olduğundan, Python uygulamasının ana modülü olarak kullanılması amaçlanan modüller her zaman mutlak içe aktarma kullanmalıdır.

6.4.3. Birden Çok Dizindeki Paketler

Paketler bir özel özelliği daha destekler, __path__. Bu, o dosyadaki kod yürütülmeden önce paketin __init__.py dosyasını tutan dizinin adını içeren bir liste olacak şekilde başlatılır. Bu değişken değiştirilebilir; bunu yapmak, pakette bulunan modüller ve alt paketler için gelecekteki aramaları etkiler.

Bu özelliğe sıklıkla ihtiyaç duyulmasa da, bir pakette bulunan modül dizisini genişletmek için kullanılabilir.

Dipnotlar

1

In fact function definitions are also ‘statements’ that are ‘executed’; the execution of a module-level function definition enters the function name in the module’s global symbol table.